Dokumentacja

Biografia, autobiografia, społeczeństwo
Program edukacyjny

Cykl dyskusji z udziałem twórców, w których dziełach kwestie autobiografii czy biografii, indywidualnej oraz zbiorowej odgrywają dużą rolę.

Od ponad dekady ambicją mieszkańca Polski, jak wcześniej Zachodu, stało się kształtowanie własnej biografii niezależnie od zastanych autorytetów i instytucji. Własne biografie budują nie tylko ludzie aktywni, nie tylko, choćby na Facebooku, „zwykli” obywatele, lecz nawet wykluczeni. Ta skłonność do konstruowania własnej publicznej twarzy jest ściśle związana z przemianami społecznymi i tworzeniem się demokracji jednostkowej.

O jakie przemiany chodzi? Jak w tych biograficznych i autobiograficznych konstrukcjach przejawia się w duch czasu i duch kultury?

Z ekspansją demokracji jednostkowej wiąże się nie tylko eksplozja autobiografizmu, lecz także władza biografizmu w kulturze i życiu społecznym. Widać to choćby po nieprzerwanej rzece publikowanych biografii. Warto jednak spytać, jak przetwarza się w nich historię? I jakich narzędzi używa się do rozpoznawania przeszłości i teraźniejszości?

W dodatku kryzys wielkich spójnych narracji zaowocował zwrotem w stronę zindywidualizowanych opowieści, pozwalających wydobyć różnorodność aspiracji, stylów życia, wartości, na których opiera się, a także powinno opierać życie zbiorowe. Toteż biografizm oraz autobiografizm niosą potencjał emancypacyjny i subwersywny, sprawiają też, że widzimy więcej rzeczywistego społeczeństwa. Ważnym narzędziem takich narracji jest ciało rozumiane nie tylko jako obiekt, na którym odciskają się doświadczenia społeczne, lecz także jako podmiot indywidualny i zbiorowy życia społecznego.

Ale biografizm i autobiografizm wspomagają też tendencję poszukiwania i konstruowania indywidualnych oraz grupowych tożsamości, radykalnie oddzielających się od innych światów społecznych. Takie mechanizmy wzajemnych separacji tożsamościowych też kształtują kulturę i społeczeństwo. Czy nie jest jednak tak, że z jednej strony pozwalają np. mniejszościom uzyskać autonomiczny i wyraźny głos, z drugiej – osłabiają poczucie wspólnego losu?

Każde z powyższych zdań można by opatrzeć znakiem zapytania. Toteż wokół tych i wielu innych kwestii będziemy toczyć dyskusję z zaproszonymi gośćmi:

Program spotkań

17 marca (wtorek) z Ingą Iwasiów
21 kwietnia (wtorek) z Kazimierą Szczuką
28 kwietnia (wtorek) z Weroniką Szczawińską
7 maja (wtorek) z Barbarą Wysocką

Szczegóły wkrótce!