Filmy niewyedytowane
Filmy zaprezentowane są całościowo, bez podziału na poszczególne nagrania, które mieszą się na danej taśmie. W tym wypadku ważna jest nie tylko treść, lecz również formalne zabiegi, których dokonał Zbigniew Libera. Montaż „na żywo“ to sposób konstruowania opowieści filmowej opracowany przez samego artystę - nagrywany obraz jest całością nie poddawaną późniejszemu montażowi w studio - to artysta podczas kręcenia decyduje, w którym momencie włączyć i wyłączyć kamerę. Technika ta jest obarczona pewną dozą przypadkowości, jednocześnie dużą rolę odgrywa tu wyczucie i intuicja samego artysty.
Materiały wideo specjalnie nie zostały podzielane na sekcje - w ten sposób artysta ujawnia nam fragment swojego warsztatu; wiemy, jak powstawały prace, możemy obejrzeć sceny, nagrane roboczo do filmów, które ostatecznie nie powstały. Ujawniają się kolejne cykle montażu, przenikające się sceny ukazują kontekst tworzenia pierwszych prac wideo. Artysta traktuje powstałe filmy jako jedność - wszystko, co znalazło się na taśmie filmowej kompozycyjnie układa się w całość, która odzwierciedla realia minionej epoki, kiedy polscy artyści wizualni stawiali pierwsze kroki na gruncie sztuki wideo.
