Opis pochodzi ze strony Filmoteki Muzeum
Film utrzymany w rytmie mistycznego rytuału odliczania kolejnych żyć, które przeminęły. Artysta kreuje ciągłą linię, opadającą bez końca w dół, podążając kamerą po znajdujących się na nagrobkach symbolach. Zaczyna od gwiazdki, która oznacza narodziny, a kończy na krzyżyku oznaczającym śmierć. W intencji artysty film miał opowiadać o doświadczeniu śmierci, doświadczeniu „totalnego urzeczowienia”.
W pracy tej, starającej się łączyć najbardziej podstawowe egzystencjalne treści z formalnymi, strukturalnymi eksperymentami spod znaku Warsztatu Formy Filmowej (na wpływ którego na swoja wczesną twórczość filmową Libera często się powołuje), przepracowaniu ulega szereg wątków związanych z pobytem artysty w więzieniu oraz z doświadczeniem przez niego pierwszych lat stanu wojennego.
Opis za: Ł. Ronduda, Zbigniew Libera. Życie i twórczość 1982-2008, w: Zbigniew Libera. Prace z lat 1982-2008, red. D. Monkiewicz, kat. wystawy, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 2009.
