„Dobra wiadomość” (1-2/2)

Krótkie surrealistyczne opowiadanie o przebudzeniu na dźwięk dzwonka do drzwi oraz jednoaktowy paraboliczny dramat o ścięciu drzewa.

„Za moment nogi moje rozprężyły się gwałtownie i zaczęły rosnąć w kierunku okna. Tym razem nie udało mi się ich podkulić. Rosły coraz szybciej. Usłyszałem pękanie szyb i widziałem jak nogi moje rosły w kierunku następnego domu. Wyglądało to tak, jakby rozkręcały się one z jakiejś szpuli umieszczonej we mnie. Po chwili nogi moje nawlekłszy na siebie dwa domy szybowały w kierunku ślepej ściany domu trzeciego. Gdy za chwilę miały staranować ten dom, w przedpokoju odezwał się dzwonek. Chciałem otworzyć, bo mogły być dla mnie dobre wiadomości. Niestety nogi moje były już za długie i za ciężkie żebym mógł się nimi posługiwać. Ale zauważyłem, że od momentu dzwonienia, nogi przestały rosnąć.”