VII Pokaz Synkretyczny pt. „Zdjęcie kapelusza”, Osieki, 1967 (1-6/6)
„Plenery w Osiekach od 1963 roku były miejscem, gdzie spotykali się najwybitniejsi artyści awangardy. W roku 1967 grono to było szczególnie znakomite. Tadeusz Kantor urządził nad morzem Panoramiczny Happening Morski. Była to cała seria zdarzeń, rozgrywająca się w wielu planach, zaprogramowana z ogromnym rozmachem. To, co na drugi dzień zaproponował Borowski, można by uznać za swego rodzaju odpowiedź artystyczną, może niezupełnie na ten właśnie happening, ale na wszystkie wielkie happeningi. Borowski zatopił w jeziorze okno domku campingowego. Przedtem przystroił je różnymi kolorowymi wstążkami, potem przyszła w sukurs sama natura. Wieczorem odbyło się uroczyste wyłowienie okna z topieli. Nad jeziorem zapaliło się kilkanaście poruszających się świateł, przy pomocy których uczestnicy oświetlali miejsce, gdzie pod wodą tkwiło okno. Po wyjęciu go z wody okazało się, że poza kolorowymi sznurkami i tasiemkami oplatały je wodorosty. Tak się dokonała synteza przyrody i kultury. Teraz czterech ludzi niosło obrośnięte okno przez park. Za nimi szedł autor, a dalej cała procesja artystów i gości pleneru. Na placu przed ośrodkiem okno z całą jego zawartością przybito do słupa telegraficznego. Teraz ci, co je nieśli, wybili żelaznymi łomami szyby. Autor, który stał z boku, zdjął kapelusz i był to jedyny gest, jaki tego wieczoru wykonał”
(Jerzy Ludwiński, Włodzimierz Borowski - podróż do świata nieskończonych małości, wstęp do katalogu Ślady, Warszawa 1996)
Czytaj więcej
