III. 1983/84 Wieża Babel (1-50/61)

Trzecia realizacja Obszaru Wspólnego i Własnego miała miejsce w roku akademickim 1984/1985 w pracowni rzeźby na Wydziale Wzornictwa Przemysłowego. Współtwórcą był Wiktor Gutt, wówczas asystent Kowalskiego. Tematem była biblijna przypowieść o Wieży Babel, a więc historia dotycząca problemu języka i komunikacji między ludźmi, a także wspólnego działania i utopijnych projektów. Kowalski i Gutt często w swoich zadaniach sięgali po tematy mityczne, archetypy, które miały uruchamiać skojarzenia studentów. Tak opisywał zadanie Kowalski:

"Zadanie „Obszar Wspólny i Własny” rozpoczęliśmy od odczytania przypowieści biblijnej o Wieży Babel i rozmowy, w której określaliśmy swój stosunek do sensu tej przypowieści. Problem dążenia do doskonałości, w rozumieniu ludzi, budowniczych wieży i Boga, jedynego prawodawcy, który innej doskonałości wymaga i oczekuje. Dążenie ludzkie do doskonałości uznane prawem boskim za pychę i kara – pomieszanie języków, stało się podstawą koncepcji budowy Wieży Babel a rebours, na opak. Z pomieszania języków budowania jednej rzeczywistości polimorficznej, wielowątkowej i wspólnej. Być może punkt wyjścia, wzięty z refleksji nad przypowieścią biblijną był powodem mistycznych dążeń niektórych wypowiedzi i ich odwrotności – religijnego rewizjonizmu innych. Rozpoczęliśmy od wspólnej decyzji usypania góry piachu w pracowni."

[Fragment dokumentu: http://www.artmuseum.pl/archiwa.php?l=0&a=4&id=1733]


Strony: 1 2


Strony: 1 2