IV. 1985/86 (1-50/96)
Roman Woźniak tak opisywał tę realizację: "Wyjściowa sytuacja była bardzo sterylna - czysty, biały, dużych parametrów stół, a na nim, pod szkłem, fotograficzne portrety uczestników. Czas akcji - połowa lat 80. z muzyką punk, ekspresją "dzikich", spowodował, że ten stół bardzo szybko stał się miejscem działań burzących, anarchizujących, nijak nie współbrzmiących z założonym procesem porozumiewania się. Przeciwstawne działania innej grupy próbowały porządkować, nadawać sens chaosowi. Ale były znacznie słabsze. Destrukcja triumfowała".
[Bąbel w rzeczywistości. Rozmowa z Grzegorzem Kowalskim i Romanem Woźniakiem, przeprowadzona 19.01.1992 w pracowni R. Woźniaka w Warszawie, „Magazyn Sztuki" 1993, nr 1, s. 31.]
Strony: 1 2
Strony: 1 2