Archiwum Eustachego Kossakowskiego

August Zamoyski, pracownia w Saint-Clar-de-Riviere (101-150/225)

August Zamoyski (1893-1970) był rzeźbiarzem, w latach 1919-1922 należał do ugrupowania Formistów. Wpływy tej formacji zachowały się w jego twórczości do końca lat 20., wówczas zwrócił się ku studiom z natury i klasycyzującemu realizmowi. Od wyjazdu z Polski w 1924 roku mieszkał w Paryżu (1924-1940), w Brazylii (1940-1955), znowu w Paryżu i pod Tuluzą w małej miejscowości Saint-Clar-de-Riviere (1955-1970). Prace z ostatnich 20 lat życia Zamoyskiego to rzeźby o tematyce religijnej, w których artysta sięga po bardzo ekspresyjne formy.

W 1968 roku Kossakowski otrzymał propozycję współpracy przy katalogu rzeźb Augusta Zamoyskiego. Pojechał na parę miesięcy do Francji, do domu-pracowni Zamoyskiego w Saint-Clar-de-Riviere pod Tuluzą, gdzie fotografował jego rzeźby. Powstało około 600 negatywów. Kossakowski fotografował rzeźby w pracowni i w plenerze. Często szukał dość abstrakcyjnych kadrów, stosował ujęcia z dołu, fotografował to samo ujęcie przy różnym nastawieniu ostrości. Fotografie ilustrowały obszerny katalog rzeźb Zamoyskiego, wydany przez wydawnictwo Arkady w 1974 roku.

Kossakowski miał kilkakrotnie okazję fotografować rzeźby. W 1967 roku brał udział w wystawie „Rzeźba polska w fotografice”. Później fotografował także rzeźby Le Corbusiera na potrzeby albumu, który wydano w Paryżu w 1984 roku.

(J. Jenger, F. De Franclieu, Le Corbusier, sculptures, Paris, 1984)

(Zobacz: Zofia Kossakowska-Szanajca, Zamoyski, Warszawa 1974)

Strony: 1 2 3 4 5