Ministerstwo Spraw Wewnętrznych

Wystawa „Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. Intymność jako tekst” prezentuje różnorodne głosy w poezji i sztukach wizualnych, dla których wspólnym rodzajem ekspresji jest narracja w pierwszej osobie i konfesyjny charakter wypowiedzi, a reprezentowanie siebie w języku staje się procesem walki o podmiotowość twórcy.

Twórcy wystawy przyglądają się zwrotowi ku emocjom i osobistemu doświadczeniu we współczesnej kulturze w ostatnich latach: nie tylko w samej twórczości artystów, ale również w dyskursie i języku protestu, w afekcie dostrzegając język krytyczny i nowe narzędzie uprawiania krytyki kultury. Na wystawie zaprezentowane zostały różnorodne wypowiedzi w pierwszej osobie: operacje słów na słowach i interwencje na uczuciach i myślach, przybierające postać tekstu, zapisu głosowego, klipu wideo oraz obiektu; prace twórców, którzy nie stronią od poruszania tematów trudnych, intymnych, skoncentrowanych na emocjach i osobistym doświadczeniu, rozmywających granice między życiem codziennym a twórczością, między wyznaniem a autokreacją, między opowieścią a tożsamością narratora.

W czasach, kiedy praktyki społeczne zorientowane na dystans i ironię traktują z podejrzliwością kategorie takie jak szczerość i autentyczność, wystawa usiłuje zrehabilitować słowa i obrazy jako narzędzia samoświadomości. Zadaje pytanie o to, na ile wyznanie może wykraczać poza narcystyczny wymiar mówienia o „sobie”, a stanowić źródło komunikacji oraz identyfikacji dla odbiorcy.

Wystawie towarzyszyć będą odczyty poezji, performanse, jak również cykl Muzeum Otwartego, który rozegra się wokół afektów i polityki wyznania. Przyjmie on wyjątkową formę dzięki Young Girl Reading Group, nomadycznej grupie dyskusyjnej zainicjowanej przez artystki Dorotę Gawędę i Egle Kubolkaite.

Gawęda i Kubolkaite od 2013 roku regularnie spotykają się w różnych miejscach – prywatnych i publicznych, by inscenizować performatywne czytania na głos najbardziej aktualnej myśli krytycznej. Włączając do dyskusji publiczność i próbując odpowiedzieć na pytanie, co dzieje się w momencie kiedy „dziewczyna zabiera głos”, artystki kreują przestrzeń wymiany, pragnienia i afektywnego czytania siebie poprzez tekst.
 

Artyści

Zuzanna Bartoszek, Hannah Black, Julien Creuzet, Lilii Reynaud Dewar, Cécile B. Evans, Dorota Gawęda i Eglė Kulbokaitė, Jakub Głuszak i Joanna Jurczak, Konrad Góra, Caspar Heinemann, Barbara Klicka, Aldona Kopkiewicz, Chris Kraus, Xu Lizhi, Eileen Myles, Jaakko Pallasvuo, Agnieszka Polska, postNoviki, Fazal Rizvi, Bunny Rogers, Steve Roggenbuck, Megan Rooney, Andrzej Szpindler, Julia Szychowiak, Adela Truścińska, Amalia Ulman, Audrey Wollen, Dena Yago, Ewa Zarzycka