Henryk Streng/Marek Włodarski
i modernizm lwowski

Henryk Streng to artysta urodzony w 1898 roku we Lwowie. Miał zostać muzykiem, jednak grę na skrzypcach porzucił na rzecz malarstwa. Przed wojną przyjaźnił się Brunonem Schulzem i Deborą Vogel. Podczas niemieckiej okupacji Lwowa przez dwa lata ukrywał się w mieszkaniu artystki i działaczki „Żegoty”, Janiny Brosch. Z ukrycia wyszedł już jako Marek Włodarski. Zbiegł do Warszawy, skąd trafił do obozu Stutthof. Po wojnie osiadł w Warszawie. Przez cały ten czas nie przestawał tworzyć, a prace z okresu wojennego są centralnym elementem ekspozycji we Lwowie.

„Marek Włodarski to jeden z czołowych przedstawicieli awangardy lwowskiej okresu
międzywojennego. To artysta, którego biografia odcisnęła się głębokim piętnem na jego
twórczości. Szczególne wrażenie robią prezentowane na wystawie rysunki, które powstały w nieludzkich warunkach w obozie Stutthof” – mówi Barbara Krzeska, zastępczyni dyrektora Instytutu Adama Mickiewicza.

Mimo że po wojnie Włodarski był autorytetem, a o jego twórczości pisało wielu ważnych
krytyków i historyków sztuki, pozostaje postacią słabo rozpoznaną. Trzeba było ponad pół wieku, by dokładnie przyjrzeć się jego historii i opisać tę złożoną twórczość. W 2019 roku ukazała się przełomowa dla recepcji Strenga książka Piotra Słodkowskiego pt. „Modernizm żydowsko-polski. Henryk Streng/Marek Włodarski a historia sztuki”, dzięki której malarz wrócił do głównego nurtu badań i refleksji akademickiej. W 2021 w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie pokazano wystawę przygotowaną na podstawie tego studium, której kuratorem jest właśnie Piotr Słodkowski i którą będzie mogła oglądać teraz lwowska publiczność.

Tematem wystawy „Henryk Streng/Marek Włodarski i modernizm lwowski” są wybrane
fragmenty twórczości artysty. Ekspozycja nie jest typową wystawą monograficzną, skupia się natomiast na problemowym ujęciu dwóch obszernych zagadnień historyczno-artystycznych: na niezachodnim modernizmie oraz złożonej tożsamości kulturowej i doświadczeń Holokaustu. Jej celem jest też podkreślenie wagi prac powstałych w okresie wojennym i obozowej twórczości artysty oraz zaakcentowanie dalekosiężnych konsekwencji ludzkich, tożsamościowych i artystycznych tego doświadczenia.

Projekt realizowany w ramach obchodów stulecia odzyskania niepodległości.
Wystawę wspiera Konsulat Generalny RP we Lwowie oraz Lwowska Rada Miejska.