Wieczór z Zygmuntem Freudem
Zygmunt Freud w roli głównej (Starring Sigmund Freud) reż. John Menick (USA, 2012)
„Zygmunt Freud w roli głównej” to esej filmowy poświęcony różnym wizerunkom filmowym ojca psychoanalizy. Krytyk sztuki, John Menick, przygląda się kilkunastu filmom, w których Freud pojawia się w roli głównej, analizując mnogość ekranowych narracji z udziałem kontrowersyjnej, choć już nieco anachronicznej postaci, jaką był Zygmunt Freud. Praca powstała na zamówienie ostatniej edycji wystawy Documenta w Kassel i została skonstruowana w oparciu o filmowe cytaty na podstawie artykułu Menicka, opublikowanego na łamach magazynu Frieze.
Ukryta tożsamość Dory (Sigmund Freud’s Dora: A Case of Mistaken Identity)
reż. Anthony McCall (Wielka Brytania, 1979)
Film Anthony'ego McCall'a to kluczowe dzieło kina strukturalnego lat 70. ubiegłego wieku, które w momencie ukazania się wywołało burzliwą debatę wśród artystów, filmowców i filmoznawców. O filmie dyskutowali m.in. Jean Luc-Godard, Yvonne Rainer czy teoretycy piszący na łamach legendarnego magazynu „Screen”. McCall w swojej pracy wideo rekonstruuje tzw. „przypadek Dory” - największą porażkę terapeutyczną Zygmunta Freuda. Odnosząc się do zjawiska histerii, nie tyle w znaczeniu chorobowym, ale jako narzędzia opresji wobec kobiet, McCall dekonstruuje fallocentryczny język Freudowskiej psychoanalizy, a także skupia się na ikonografii figury matki i kobiecej seksualności. Improwizowane sesje terapeutyczne Dory przeplatają się ze scenkami z reklam telewizyjnych i filmów pornograficznych, tworząc w ten sposób kolaż kobiecych tożsamości, tożsamości ukrytych, udawanych, nieprawdziwych.