Spacer na taśmę nr 4
„Instrument osobisty" z Joanną Zabłocką

  • Spacer na taśmę nr 4

    Krzysztof Wodiczko, Instrument osobisty. Z katalogu wystawy University of Illinois, Krannert Center for the Performing Arts, Festival of Contemporary Arts, 1977. Źródło: Archiwum Polskiego Performansu

Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie zaprasza na na spacer dźwiękowy Joanny Zabłockiej inspirowany produkcjami Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia.

Spekulatywny kanon ekoakustycznych dzieł SEPR-u wystawia na próbę nawet najbardziej nonszalancki risercz, ale jedno nie pozostawia wątpliwości: bez „Instrumentu osobistego” Krzysztofa Wodiczki nie mogło się obejść. Zaprojektowana w 1971 roku we współpracy z Wojciechem Makowskim słynna instalacja umożliwiała „przejęcie kontroli nad dźwiękami docierającymi z otoczenia”, stanowiąc przenośną wolność słuchania w państwie totalitarnym. I tylko kusi, by zapytać: jaki wydźwięk niosłaby w epoce wiecznie nasłuchujących urządzeń?

Czwarty, ostatni już spacer dźwiękowy w cyklu poświęconym historii Studia domyka serię ekoakustycznych reinterpretacji. Niezmiennie – kierując się myślą Eugeniusza Rudnika – „podniesiemy banalność codzienności do rangi tworzywa”, standardowo weźmiemy małżowiny pod włos, w drodze wyjątku z rezerwą podejdziemy do kwestii wolności słuchania pejzażu dźwiękowego.

Liczba miejsc ograniczona. Zgłoszenia udziału prosimy kierować na adres marta.skowronska@artmuseum.pl!

Koncepcja spaceru dźwiękowego („soundwalk”) sięga lat 70. XX wieku, kiedy to grupa badaczy w Vancouver (z R. Murrayem Schaferem na czele) rozpoczęła program uwrażliwiania na otaczające człowieka środowisko akustyczne („soundscape”). Rosnące zanieczyszczenie hałasem cywilizacyjnym stało się dla nich motywacją do poszukiwań w zakresie pogłębionego słuchania jako narzędzia zmiany świata na lepsze, m.in. poprzez ochronę zrównoważonego, ekologicznego pejzażu dźwiękowego (przedstawionego w na poły utopijnym, na poły edukacyjnym projekcie „strojenia świata”).

Założenia współczesnych soundwalków wykraczają poza problematykę redukcji hałasu, ale jedno pozostaje niezmienne: to „otwieranie uszu” – uważna eksploracja otoczenia za pomocą drugoplanowego w kulturze Zachodu zmysłu słuchu.

Prowadzenie: Joanna Zabłocka, muzykolożka, kontrabasistka in spe, kuratorka Festiwalu Spacerów Dźwiękowych. W ostatnich latach redaktorka magazynu o muzyce współczesnej „Glissando", publikowała też m.in. w „Ruchu Muzycznym” i „Magazynie Kontakt".

Czym jest Koło Sympatyków Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia?