Robienie wystaw w epoce postartystycznej
Wykład Sebastiana Cichockiego i Kuby Szredera
San Precario, patron prekariatu, fot. Samuele Ghilardi, licencja CC BY-NC-ND
Kuratorzy wystawy „Robiąc użytek. Życie w epoce postartystycznej”, otwieranej w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w połowie lutego, opowiedzą o kuratorskich próbach uchwycenia dynamicznych zmian w formie, funkcji i znaczeniu sztuki. Wydarzenie odbywa się w ramach cyklu wykładów Filozofia Kultury prowadzonych przez dr Katarzynę Kasię.
Wystawa odnosi się do jednego z podstawowych postulatów XX-wiecznych awangard: wzajemnego przenikania czy wręcz fuzji sztuki z życiem codziennym. Kuratorzy opowiedzą o swoich poszukiwaniach nowej formuły Muzeum 3.0, które zamiast pokazywania dzieł sztuki prezentuje raporty z różnych dziedzin życia - alternatywnych ekonomii, protestów ulicznych, dywersyjnej reklamy, krytycznej kartografii, czy pata-uniwersytetów - w których aktywizowane są artystyczne kompetencje. W takich wypadkach życie przenika charakterystyczna dla sztuki wrażliwość, konceptualny naddatek, myślenie formą czy też niekończące się gry z polityczną i ekonomiczną wyobraźnią. Nie jest to zjawisko nowe, ani tym bardziej nurt czy styl w sztuce.
O epoce postartystycznej pisał już w latach 70. znany polski teoretyk Jerzy Ludwiński: „Bardzo prawdopodobne, że dzisiaj nie zajmujemy się już sztuką. Po prostu przegapiliśmy moment, kiedy przekształciła się ona w coś zupełnie innego, coś czego nie potrafimy już nazwać. Jest jednak rzeczą pewną, że to, czym zajmujemy się dzisiaj, posiada większe możliwości”.
Wykłąd odbędzie się na Wydziale Zarządzania Kulturą Wizualną Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (Wybrzeże Kościuszkowskie 37/39, Duża Aula, 2.05).