„Pocałunek nie zabija. Ania Nowak i gościnie”
Otwarcie wystawy
Grafika: Agata Biskup
Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie zaprasza na wernisaż wystawy „Pocałunek nie zabija. Ania Nowak i gościnie” z udziałem artystki i kuratora.
Pocałunek nie zabija. Ania Nowak i gościnie to wystawa choreograficzna, na którą składają się performanse artystki, wykonywane zarówno przez nią samą, jak i zaproszone przez nią osoby, a także prace artystek i artystów stworzone w różnych technikach: fotografia, wideo, sound art, rzeźba. Ekspozycja zawiera też obiekty nieartystyczne. Ich historia, kontekst powstania czy dawne znaczenie wprowadzają nowe tropy do świata, do którego Ania Nowak zaprasza publiczność. Motywem przewodnim jej wystawy jest queerowa żałoba rozumiana jako żal po utracie praw, zdrowia, bliskich.
Prace prezentowane na wystawie mogą zawierać treści nieodpowiednie dla widzów niepełnoletnich, w tym elementy nagości lub wulgarny język. Wstęp dla osób małoletnich poniżej lat 15 jest możliwy za uprzednią zgodą rodzica lub opiekuna prawnego. Przed udzieleniem zgody rekomendujemy wcześniejsze zapoznanie się z wystawą. Pobierz formularz oświadczenia.
Роботи, представлені на виставі, можуть містити контент, неприйнятний для неповнолітніх, у тому числі елементи зображення оголеного тіла або нецензурну лексику. Вхід неповнолітніх віком менше ніж 15 років можливий за попередньою згодою батьків або законних опікунів. Перед наданням згоди рекомендуємо заздалегідь ознайомитися з виставою. Завантаж бланк заяви.
Piątek 28.07.2023, Wybrzeże Kościuszkowskie 22, Warszawa
18:00–22:00 otwarcie wystawy oraz pokaz performansów:
19:30 Bez tytułu w wykonaniu Ig May Engel
20:15 Golden Gate (fragment) w wykonaniu Alicji Czyczel i Natalii Oniśk
20:00–23:00 after party w Palomie z DJ setem Super Świnki
W godzinach 18:00–20:00 zapewniamy tłumaczenie PJM.
W sobotę 29 lipca o godz. 18:30 odbędzie się performans Pocałunek nie zabija w wykonaniu Ani Nowak.
Zapraszamy!
Ania Nowak (brak preferowanego zaimka, ur. 1983) – osoba choreograficzna i performerska. W swojej praktyce wykorzystuje kruchość i pożądanie jako wehikuły do przeobrażenia sposobów działania przez ciało oraz język. Nowak pracuje z ciałami i ich zdolnością do nielinearnego odczuwania oraz myślenia. Poszukuje w tej zdolności odpowiedzi na wyzwania związane z trudnościami w relacjach międzyludzkich i we wzajemnej trosce w dobie nieprzerwanego kryzysu. Performuje na żywo, tworzy wideoperformanse, instalacje i teksty. Poprzez swoją twórczość redefiniuje znaczenia takich słów jak: „zaburzenie”, „przyjemność”, „choroba”, „intymność”, „ból”, „seksualność”, „klasa społeczna” czy „dostępność”. Przekraczając zawartą w nich binarność, Nowak poszukuje w tych kategoriach obszarów wolności. Ania Nowak współpracuje z alternatywnymi programami edukacyjnymi w całej Europie, jak choćby z Kem School w Warszawie oraz School of Kindness w Sofii. Prace Nowak wystawiane były w berlińskich instytucjach takich jak HAU Hebbel am Ufer, Berlinische Galerie, Akademie der Künste, KW „Pogo Bar” oraz Sophiensæle; w Nowym Teatrze w Warszawie, w helsińskiej Kiasmie; w La Casa Encendida w Madrycie; wiedeńskim Q21 MuseumsQuartier, a także na Baltic Triennal 14, CAC w Wilnie. Wystawy indywidualne to „Matters of Touch” w Arts Santa Mònica w Barcelonie (2017), „Can You Die of a Broken Heart?” w warszawskim Centrum Sztuki Współczesnej Zamku Ujazdowskim (podczas kadencji Małgorzaty Ludwisiak, 2018) oraz „Ill Delights” w Galerie Wedding w Berlinie (2023). Nowak mieszka i tworzy w Berlinie.
Ig May Engel (ona/jej, on/jego, ur. 2005) – osoba aktorska. Występuje w teledyskach i filmach. Doświadczenia performatywne łączy z zainteresowaniem kulturą i sztuką Japonii. Na wystawie wykonuje niezatytułowany performans Ani Nowak.
Alicja Czyczel (ona/jej, ur. 1991) – edukatorka, choreografka, performerka. W swojej praktyce koncentruje się na ekofeministycznych (skupiających się na dostrzeganiu systemowej opresji kobiet i natury oraz walce z nią) sposobach bycia i czucia, budowaniu wspólnoty poprzez ruch i zmysły, zacieraniu granicy między ciałem a otaczającym je środowiskiem. Na wystawie wykonuje performans Ani Nowak Golden Gate (fragment).
Natalia Oniśk (ona/jej, ur. 1982) – tancerka, performerka, edukatorka. Uczy improwizacji kontaktowej – rodzaju tańca współczesnego, w którym kontakt fizyczny stanowi punkt wyjścia do komunikowania się z osobą partnerską poprzez ruch. W swojej praktyce skupia się na ucieleśnianiu doświadczeń wewnętrznych w tańcu. Interesuje ją poszerzanie świadomości ciała, swojego i cudzego, jako obiektu w relacji z czasem, przestrzenią i innymi obiektami. Na wystawie wykonuje performans Ani Nowak Golden Gate (fragment).
Super Świnka aka Gonia Junkers to niby zwykła dziewczyna ze wsi, ale też aspirująca kobieta biznesu. Bywa tu i tam, ma dużo opinii i superowe koleżanki. Kolekcjonuje ceramiczne buciki, naklejki i uwielbia dekorować przestrzenie, w których się znajduje.