Używamy Cookies w celu dostosowania naszych serwisów do indywidualnych potrzeb użytkowników. Korzystanie z serwisu jest równoznaczne ze zgodą na wykorzystanie plików cookies w celach statystycznych . Dalsze korzystanie z tego serwisu oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia. Możesz zarządzać ciasteczkami poprzez ustawienia przeglądarki. Więcej informacji w naszej polityce prywatności.
Otwarcie wystawy „Oskar i Zofia Hansenowie. Forma Otwarta”
Oskar i Zofia Hansenowie w mieszkaniu przy ul. Sędziowskiej w Warszawie, 1958. Dzięki uprzejmości Fundacji Zofii i Oskara Hansen
Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie zaprasza do Muzeum nad Wisłą na wernisaż wystawy poświęconej twórczości Oskara i Zofii Hansenów.
Przez ostatnie trzy lata pokazywana za granicą – kolejno w Barcelonie, Porto i New Haven – wystawa zostanie w końcu zaprezentowana warszawskiej publiczności. Wydarzenie to jest zwieńczeniem kilkuletnich badań Muzeum dotyczących dorobku małżeństwa Hansenów. Efektem tych działań było m.in. wydanie książki „Zaczyn. O Zofii i Oskarze Hansenach” Filipa Springera czy udostępnienie publiczności domu Hansenów w Szuminie. Finałowa wystawa zaprezentuje bogaty wybór projektów, w których Hansenowie, mierząc się z różnymi skalami i dziedzinami projektowania, konsekwentnie rozwijali założenia wspólnej teorii.
Teoria Formy Otwartej zakładała otwarcie architektury na współtworzenie jej przez jej użytkowników. Przeciwstawiając się strukturom, które definiowali jako Formę Zamkniętą – do końca zaprojektowanym, nie pozostawiającym żadnego marginesu dla kreatywności ich użytkowników – Hansenowie proponowali radykalną zmianę sposobu myślenia o roli architekta. Miała ona polegać przede wszystkim na tworzeniu „tła dla zdarzeń”, passe-partout dla codziennego życia. Architektura miała za zadanie eksponować ludzi i bogactwo ich codziennej aktywności w przestrzeni.
Do założeń Formy Otwartej nawiązuje sama architektura wystawy przygotowana przez grupę projektową Centrala. W swoich formach przywołuje skojarzenia z projektami wystawienniczymi Oskara Hansena, a nielinearna narracja i możliwość swobodnego wyboru ścieżki zwiedzania sprawia, że samo zwiedzanie ekspozycji staje się doświadczeniem w duchu Formy Otwartej.