Kiosk lustrzany
Otwarta pracownia przybysza
Przestrzeń lustrzanego kiosku zostanie wykorzystana jako punkt wyjścia oraz baza do podjęcia działań związanych z potrzebą spotkania i szeroko pojętej twórczej współpracy międzyludzkiej.
Posłuży do pracy wokół pawilonu i z pawilonem, pracy z placem i na placu, z ludźmi i o ludziach. Celem pracy będzie przeniesienie uwagi z urbanistycznej skali makro do humanistycznej skali mikro. Wspólne działania twórcze z ludźmi, którzy na co dzień doświadczają placu, staną się okazją do wysłuchania i zrozumienia ich perspektywy. Doświadczenia te zostaną przedstawione szerszej publiczności za pomocą nagrań wideo. W czasie festiwalu WWB9 lustrzany kiosk stanie się centrum spotkań na placu. Tutaj rozpoczną się spacery varsavianistyczne i oprowadzania. Kiosk posłuży też jako przystań dla działań edukacyjnych. Jego gospodarzem będzie artysta Michał Mioduszewski.
Lustrzany kiosk Wirtualnej Strefy Ekonomicznej migotliwie zniekształca i wchłania swoje otoczenie. Wtapia się w plac Defilad.
W dziesiątkach obrotowych luster, których podziały budują nieregularny rytm jego fasad, odbijają się stoiska z kebabami, komercyjna zabudowa Ściany Wschodniej, pustka placu, banery reklamowe oraz górujący nad wszystkim Pałac Kultury. Lustra są oddane do dyspozycji przechodniów, ustawione pod odpowiednim kątem tworzą efemeryczne kolaże z migawek okolicy. Strefa jest improwizacją na miejskim tekście, przejęzyczeniem urbanistycznej narracji placu Defilad. Jest powidokiem straganów, które dominowały na placu w pierwszej dekadzie transformacji. Przechwytuje ducha demokratycznego centralizmu w jego kapitalistycznym wizażu.
Oparta na rzucie czworoboku ażurowa konstrukcja kiosku składa się ze zwielokrotnionych drzwi, okien i luster. Jest gościnna. Przyjmuje każdą i każdego. Dowolnie przez nią przewiewa uliczny pył, ale jej wnętrze zapewnia schronienie odwiedzającym wystawę, uczestniczkom i uczestnikom dyskusji i spacerów czy dzieciom biorącym udział w warsztatach. Dach kiosku służy za platformę widokową, z której można podziwiać chaos urbanistyczny centrum Warszawy. Sam kiosk jest punktem informacyjnym i ośrodkiem warsztatowo-badawczym tegorocznej WARSZAWY W BUDOWIE, refleksji nad niedokonaną przyszłością placu, nad rolującą się reprywatyzacją, podskórną restytucją i nigdy niezrealizowanymi planami.
Projekt Wirtualnej Strefy Ekonomicznej powstał w 2013 r. w Gdańsku, w ramach festiwalu Alternativa, przy wsparciu produkcyjnym, finansowym i merytorycznym Fundacji Wyspa Progress – Instytutu Sztuki Wyspa. Pomyślany jako interwencja na Jarmarku św. Dominika, konceptualny stragan WSE spełniał funkcję laboratorium wirtualnych ekonomii, będąc tymczasowym centrum ulicznego handlu na wspak.
Autorzy projektu
Maciej Czeredys, Natalia Romik, Kuba Szreder
Realizacja i produkcja
Agnieszka Szreder i Rafał Żwirek
Michał Mioduszewski
Gospodarz kiosku Wirtualnej Strefy Ekonomicznej.
Artysta, psycholog społeczny, animator działań kulturalnych. Absolwent Sztuki Mediów ASP w Warszawie i Psychologii Społecznej na Uniwersytecie SWPS. W 2010 r. w Parku Rzeźby na warszawskim Bródnie zapoczątkował działalność bezgotówkowego miejsca spotkań — Domku Herbacianego — i sąsiedzkiego kina na klatce schodowej. W tym samym roku, w grupie studentów Pawła Althamera, uczestniczył w Biennale Sztuki w Gwangju, a rok później w Moskwie. W 2013 r., podczas krakowskiego Grolsch Artboom Festival, zainicjował bezpieniężną kawiarnię Cafe Fińska. Obecnie współtworzy 3 Pokoje z kuchnią — sąsiedzkie miejsce spotkań oparte na niefinansowej wymianie wiedzy.