KINO MSN #1
Paweł Althamer, „Las” i Luc Jacquet, „Był sobie las”
Kadr z filmu Luca Jacqueta, „Był sobie las”, Francja, 2013.
[Las tropikalny z lotu ptaka. Zieloną puszczę przecina wzburzona rzeka.]
Kadr z filmu Pawła Althamera, „Las”, 1993.
[Bujny, zielony las. Pomiędzy drzewami spaceruje nagi artysta.]
Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie i Festiwal Millennium Docs Against Gravity zapraszają na pierwszy filmowy czwartek online w ramach cyklu KINO MSN.
W cyklu filmów towarzyszących wystawie „Wiek półcienia. Sztuka w czasach planetarnej zmiany” prezentujemy prace korespondujące z tematami podejmowanymi przez artystów i artystki biorących udział w, czekającej na swoje otwarcie, ekspozycji. Częścią prezentowanego w sieci przeglądu są, między innymi, filmy znajdujące się w Filmotece Muzeum i wybrane tytuły z repertuaru Festiwalu Millennium Docs Against Gravity.
Dnia 2 kwietnia 2020 roku, o godz. 19:00, na naszym kanale YouTube zaprezentujemy dwa filmy:
Paweł Althamer, „Las”, 1993, 7,07 min.
Film „Las” to część pracy dyplomowej Pawła Althamera, zrealizowanej w pracowni Grzegorza Kowalskiego na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Wideo pokazuje artystę wychodzącego z budynku Akademii, który następnie miejskim autobusem udaje się do znajdującego się na przedmieściach lasu. Tam pozbywa się ubrań i znika między drzewami.
Integralną częścią pracy był pełnopostaciowy portet artysty wykonany z trawy, jelit zwierzęcych, konopi, wosku i włosów. Sam artysta nie pojawił się natomiast na egzaminie dyplomowym. Zamiast niego jego ówczesna żona, Monika, odczytała oświadczenie przybliżające sens pracy – pragnienie zarejestrowania fizycznej obecności przez utrwalenie swego wizerunku w woskowej kukle oraz skonfrontowania nieożywionej kukły z doświadczeniem własnej żywotności.
Jak tłumaczył Grzegorz Kowalski, dzieło nie było symbolicznym powrotem do pierwotnej kondycji ludzkiej. Jego istotą było ponowne złączenie się z naturą na poziomie jednostkowego ego wyzwolonego z cielesności oraz próba przeniesienia się na inne poziomy realności.
Luc Jacquet, „Był sobie las” (Once Upon a Forest), Francja, 2013, 78 min.
Jak naprawdę wygląda głębia tropikalnych lasów i jakie tajemnice skrywa? Jakie rośliny tam rosną i w jakim tempie? Po nagrodzonym Oscarem® słynnym „Marszu pingwinów” Luc Jacquet zabiera nas w kolejną fascynującą podróż do świata natury. Tym razem do tajemniczych i mało znanych do tej pory lasów deszczowych, rosnących w Peru i Gabonie, uznanych za „zielone płuca” naszej planety.
Zapierający dech w piersiach film pokazuje, jak wygląda cud tamtejszej przyrody. Obserwujemy cykl życia lasów pierwotnych i wtórnych, dowiadujemy się, jak wygląda ich ekosystem. Poznajemy nieznany i niepokazywany dotąd świat natury, który rządzi się własnymi prawami i zasadami, a w dodatku jest w stanie ciągłego wzrostu i odnowy. Widzimy lasy tropikalne, które wyrastają niemal na naszych oczach, dowiadujemy się o ich prehistorii i warunkach rozwoju na przestrzeni wieków. Obserwujemy, jak pojawiały się i ewoluowały pierwsze rośliny, jak tworzyła się unikalna więź między nimi i zwierzętami. Poznajemy spektakularne historie o świecie tej nieokiełznanej przyrody, w którym każdy organizm – od najmniejszego do największego – odgrywa istotną rolę. Okazuje się, że drzewa zachowują się zaskakująco podobnie do ludzi i zwierząt. Mają nie tylko zdolność komunikowania się z innymi gatunkami, ale potrafią również same bronić się przed drapieżnikami. Pozwalają na przykład mrówkom tworzyć kolonie w pniach, wykorzystując je potem do walki z gąsienicami.
Nowe historie sztuki - formularz zgłoszeniowy
