Invisible Maps
Spotkanie wokół najnowszej książki Andrzeja Kramarza

  • Invisible Maps

    Andrzej Kramarz, \"Invisible Maps\"

„Podkreślmy to wyraźnie: oglądając te fotografie nie dysponujemy żadną wiedzą uprzednią na ich temat, poza tym, że obszar, do którego się odnoszą (tyle był uprzejmy zeznać autor) obejmuje 0,17 hektara” - czytamy w tekście towarzyszącym najnowszej publikacji Andrzeja Kramarza.

Spotkanie wokół fotograficznej publikacji pt. “Invisible Maps” będzie wyjątkową okazją do spotkania z jej twórcą - Andrzejem Kramarzem, z którym rozmawiać będzie Sławomir Sikora.

To niezwykle intensywne wizualnie wydawnictwo pełne jest znaków, śladów i symboli, bez wyraźnych wskazówek do ich odczytania. „(…) fotografie uparcie bronią dostępu do siebie, nie pozwalają na łatwą i niekonfliktową lekturę. Prowokują natomiast do snucia własnych narracji, do konstruowania własnych ciągów dalszych. Staramy się na różne sposoby uspójnić (czasem na siłę) oglądane wizerunki, sprawić, by te rebusy zaczęły do nas mówić. Konstruujemy więc własne opowieści, wewnątrz których widzialne zaczyna przyoblekać się w sensowny komunikat (albo tak nam się wydaje..)” - pisze Czaja w swoim tekście.

Spotkanie będzie być może jedną z niewielu okazji, kiedy artysta opowie historię tych fotografii. Wydarzenie organizowane jest we współpracy z Czytelnią Sztuki | Muzeum w Gliwicach - wydawcą książki “Invisible Maps”.

Andrzej Kramarz - fotograf, wykładowca, kurator, redaktor albumów fotograficznych. Ukończył Instytut Fotografii Kreatywnej w Opawie. Współzałożyciel fundacji Imago Mundi (2005). W latach 2007–2008 Wicedyrektor Artystyczny Festiwalu Miesiąc Fotografii w Krakowie. Obecnie bada prywatne kolekcje rodzinnych fotografii w ramach projektu badawczego Photo Proxima prowadzonego przez Muzeum Etnograficzne w Krakowie we współpracy z Muzeum Fotografii Fratelli Alinari. Wykłada fotografię na University of Hawaii, Hawaii Community College w Hilo i Akademii Fotografii w Krakowie.


Sławomir Sikora - po kilkuletnim doświadczeniu pracy w Muzeum Etnograficznym w Warszawie, której początek zbiegł się z zakończeniem studiów na warszawskiej etnologii (1984, dyplom 1985), przeniósł się do Instytutu Sztuki PAN (1987), na długie lata wiążąc się z zespołem „Kontekstów”. Po obronieniu pracy doktorskiej na temat antropologii fotografii (2002; opublikowanej pod tytułem: Fotografia. Między dokumentem a symbolem w 2004), podjął w 2003 roku pracę w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej (UW). Zajął się tam przede wszystkim antropologią filmu i fotografii, a szerzej wizualnością w kulturze. W 2013 roku uzyskał tytuł doktora habilitowanego (Film i paradoksy wizualności. Praktykowanie antropologii, 2012). Jego zainteresowania oscylują wokół antropologii pamięci i śmierci. Jest autorem licznych tekstów z zakresu antropologii kulturowej i wizualnej, opublikowanych między innymi w „Kontekstach”, „Kwartalniku Filmowym”, „Kulturze Współczesnej”, „Ludzie”, „Czasie Kultury”, „Dialogu”, „Roczniku Historii Sztuki”, „op. cit.”. Współpracował przy tworzeniu wystawy Malinowski – Witkacy. Fotografia: między nauką a sztuką (Muzeum Narodowe w Krakowie i CSW, Warszawa, 2000) oraz był jednym z kuratorów wystawy Nostalgia urzeczywistniona. Afryka w fotografiach Kazimierza Zagórskiego (Zachęta 2005). Ponadto jest tłumaczem lub współtłumaczem następujących książek: John Berger O patrzeniu (1999), Clifford Geertz Dzieło i życie (2000) oraz James Clifford Kłopoty z kulturą (2000), Paul Rabinow Refleksje na temat badań terenowych w Maroku (2010), a także licznych artykułów opublikowanych w pismach bądź wyborach tekstów.