Instytucja – widmo i instytucjonalizacja archiwów
Muzeum zaprasza na spotkanie z chilijską artystką i kuratorką Isabel Garcią, która opowie o sytuacji archiwów artystycznych i o badaniach nad sztuką ostatnich 50 lat w Ameryce Łacińskiej. Sztuka lat 60-80 w krajach Ameryki Łacińskiej była często miejscem oporu wobec opresyjnych reżimów politycznych. Przez wiele lat nie wchodziła do lokalnych kolekcji muzealnych, nie prowadzono nad nią badań, a dokumentacja działań artystów zachowała się dzięki wysiłkom prywatnych osób.
Ta sytuacja zmieniła się w ostatnim czasie. Dziś widoczne są różne inicjatywy podejmowane przez międzynarodowe instytucje, które od pewnego czasu włączają archiwa Ameryki Łacińskiej do swoich kolekcji i programu. Jednocześnie archiwum fascynuje artystów i badaczy jako procedura pozwalającą badać jak konstruowana jest nowoczesność w naszej pamięci.
Isabel Garcia stawia następujące pytania:
Czy obecna sytuacja przyczyni się to do odnowy historycznej perspektywy?
Czy archiwa Ameryki Łacińskiej zmienią „wielką historię”, czy pozwolą na nowo spojrzeć na tak zwaną „sztukę konceptualną” i na postawę krytyczną w sztuce?
Czy te dokumenty, wydobyte z nie tak dawnego zapomnienia, zmienią sposób myślenia o związku sztuki z polityką?
Czy obecność archiwów Ameryki Łacińskiej w instytucjach europejskich i amerykańskich pomoże zabezpieczyć los lokalnych archiwów i włączyć zawartą w nich wiedzę do badań historycznych?
Jakie są polityczno-poetyckie interpretacje archiwów?
Jaka jest rola wyobraźni?
Czy archiwum daje się odczytać w subiektywno-poetycki sposób, na przekór hegemonicznym dyskursom?
Jaki jest związek między dokumentem a wizualnością?
Czy wystarczy stworzyć nowe taksonomie, żeby napisać nową historię?
Isabel García Pérez de Arce (1972, Santiago de Chile) jest artystką i kuratorką. W latach 2006-2010 była dyrektorką nowo powstałego Center for Arts Documentation w Centro Cultural Palacio La Moneda w Santiago de Chile. W ramach tej instytucji stworzyła archiwum dokumentów i materiałów audiowizualnych związanych ze sztuką chilijską ostatnich 30 lat. Ten zbiór jest dostępny dla publiczności. Zrealizowała program „Archivo abierto” (Otwarte Archiwum), serię wystaw i seminariów dotyczących koncepcji archiwum, które miały poszerzyć jego użycie i otworzyć je na nowe możliwości poetyckie, polityczne i badawcze.