Instytucja – widmo i instytucjonalizacja archiwów

  • Instytucja – widmo i instytucjonalizacja archiwów

    Some Ideas for a Tesaurus, Isabel García Pérez de Arce/ 2001

Muzeum zaprasza na spotkanie z chilijską artystką i kuratorką Isabel Garcią, która opowie o sytuacji archiwów artystycznych i o badaniach nad sztuką ostatnich 50 lat w Ameryce Łacińskiej. Sztuka lat 60-80 w krajach Ameryki Łacińskiej była często miejscem oporu wobec opresyjnych reżimów politycznych. Przez wiele lat nie wchodziła do lokalnych kolekcji muzealnych, nie prowadzono nad nią badań, a dokumentacja działań artystów zachowała się dzięki wysiłkom prywatnych osób.

Ta sytuacja zmieniła się w ostatnim czasie. Dziś widoczne są różne inicjatywy podejmowane przez międzynarodowe instytucje, które od pewnego czasu włączają archiwa Ameryki Łacińskiej do swoich kolekcji i programu. Jednocześnie archiwum fascynuje artystów i badaczy jako procedura pozwalającą badać jak konstruowana jest nowoczesność w naszej pamięci.


Isabel Garcia stawia następujące pytania:

Czy obecna sytuacja przyczyni się to do odnowy historycznej perspektywy?

Czy archiwa Ameryki Łacińskiej zmienią „wielką historię”, czy pozwolą na nowo spojrzeć na tak zwaną „sztukę konceptualną” i na postawę krytyczną w sztuce?

Czy te dokumenty, wydobyte z nie tak dawnego zapomnienia, zmienią sposób myślenia o związku sztuki z polityką?

Czy obecność archiwów Ameryki Łacińskiej w instytucjach europejskich i amerykańskich pomoże zabezpieczyć los lokalnych archiwów i włączyć zawartą w nich wiedzę do badań historycznych?

Jakie są polityczno-poetyckie interpretacje archiwów?

Jaka jest rola wyobraźni?

Czy archiwum daje się odczytać w subiektywno-poetycki sposób, na przekór hegemonicznym dyskursom?

Jaki jest związek między dokumentem a wizualnością?

Czy wystarczy stworzyć nowe taksonomie, żeby napisać nową historię?


Isabel García Pérez de Arce (1972, Santiago de Chile) jest artystką i kuratorką. W latach 2006-2010 była dyrektorką nowo powstałego Center for Arts Documentation w Centro Cultural Palacio La Moneda w Santiago de Chile. W ramach tej instytucji stworzyła archiwum dokumentów i materiałów audiowizualnych związanych ze sztuką chilijską ostatnich 30 lat. Ten zbiór jest dostępny dla publiczności. Zrealizowała program „Archivo abierto” (Otwarte Archiwum), serię wystaw i seminariów dotyczących koncepcji archiwum, które miały poszerzyć jego użycie i otworzyć je na nowe możliwości poetyckie, polityczne i badawcze.