Gra w ogrodzenie (reż. Lukas Jiřička, Martin Ježek, Robert Piotrowicz) i Poszerzone zewnętrze (reż. Siegfried A. Fruhauf)

Kinomuzeum zaprasza na premierowy pokaz dwóch eksperymentalnych prac wideo, które w oparciu o koncepcje kina strukturalnego i intensywnej narracji dźwiękowej, podejmują refleksję nad ideą granicy postrzegania i granicy przestrzeni opanowanej przez reżimy języka, klasycznej narracji i iluzji filmowej.

Badając limity estetyczne języka filmu (metaforyczne ogrodzenia i granice), zaproszeni artyści w swoich analityczno-abstrakcyjnych realizacjach poruszają filozoficzne kwestie związane z poznaniem oraz kondycją egzystencjalną jednostki.

Wieczór otworzy projekcja najnowszego filmu austriackiego filmowca, Siegfrieda A. Fruhaufa, studenta słynnego awangardowego reżysera kina rozszerzonego, Petera Tscherkassky'ego, którego praca Poszerzone zewnętrze poddaje montażowym eksperymentom 36 fotografii zarejestrowanych na taśmie 35 mm. Badając przestrzenne granice kadru i głębię obrazu, Fruhauf rejestruje „zewnętrze” przez puste ramy okienne opuszczonego domu. Następnie, posługując się techniką cyfrowę dokonuje systematycznego przetasowania pozytywów i negatywów, tworząc minimalistyczny dialog między naturą a architekturą. Agresywnemu staccato obrazów filmowych towarzyszy statyczna muzyka dronowa.

Po celuloidowe medium rejestracji i mechanicznej reprodukcji sięga również czeski operator Martin Ježek, zaproszony do współpracy przez dramaturga Lukasa Jiřičkę i kompozytora Roberta Piotrowicza. W efekcie powstała skrupulatna i zmysłowa kompozycja obrazu, tekstu i narracji dźwiękowej.

Gra w ogrodzenie, usytuowana między sztuką dźwięku, słuchowiskiem a filmem eksperymentalnym, jest próbą wizualizacji głosu w ciemności, która wkrótce ustępuje frenetycznej superimpozycji obrazów zarejestrowanych na taśmie 35 mm. Za kanwę pracy wideo posłużył tekst eksperymentalnej prozy kultowego czeskiego poety Stanislava Dvorsky’ego, związanego z grupą neosurrealistów. Zakorzeniony w tradycji literatury absurdu, poetycki wymiar tekstu w adaptacji Lukasa Jiřički dotyka materialnego, cielesnego wymiaru słowa. Warstwa wizualna jest współbieżna na poziomie brzmienia
i narracji dźwiękowej Roberta Piotrowicza, która opierając się o szereg strategii studyjnych i kompozycyjnych, przenosi słuchacza w oniryczny pejzaż dźwiękowy.

Po projekcji zapraszamy na dyskusję Kuby Mikurdy i Lukasa Jiřički.