Archiwum Bakhneli - Gela Patashuri i Ei Arakawa oraz Sergei Tcherepnin

  • Archiwum Bakhneli - Gela Patashuri i Ei Arakawa oraz Sergei Tcherepnin

    fot. Shinji Minegishi

Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie zaprasza na performans - efekt współpracy między Gruzinem Gelą Patashurim, Japończykiem Ei Arakawą i Amerykaninem Sergeiem Tcherepninem.

Idea performansu opiera się na instalacji „Archiwum Bakhneli” odwołującej się do oddolnych działań twórczych polegających na prowizorycznym przekształcaniu rzeczywistości oraz na treści zbioru wierszy ojca jednego z artystów, który na przestrzeni prawie 30 lat komentował w ten sposób gruzińską rzeczywistość.

Od roku 2005 artyści przeprowadzili wspólnie kilka interwencji, zainscenizowanych sytuacji, działań przestrzennych i dźwiękowych opartych najczęściej na scenariuszach, partyturach i nieformalnych instrukcjach. Praktyka Patashuriego, Arakawy i Tcherepnina jest polem wspólnoty i spotkania. Odnosi się do koncepcji samoorganizacji, międzyludzkich więzi i oddolnych inicjatyw twórczych w gruzińskiej sztuce i architekturze.

Punktem wyjścia dla performansu jest instalacja „Archiwum Bakhneli” zrealizowana w ramach wystawy w Pawilonie Gruzińskim, na 55. Międzynarodowym Biennale Sztuki w Wenecji, którego kuratorką była Joanna Warsza. Pracę Muzeum zakupiło w 2014 roku do swojej kolekcji. Pawilon Gruzji „Kamikaze Loggia” powstał jako pasożytnicza przybudówka na dachu jednego z pomieszczeń weneckiego Arsenału. Ten typ zabudowy, to spontanicznie aranżowana architektura pasożytynicza, charakterystyczna dla Gruzji lat 90. Polega przede wszystkim na budowaniu nowych pionów sowieckich bloków, czy poszerzaniu metrażu w formie tarasów i balkonów za pomocą złomu i innych znalezionych materiałów.
 

Sercem instalacji Patashuriego, Arakawy i Tcherepnina, scenariuszem i inspiracją do ich performansu jest zbiór wierszy gruzińskiego robotnika Aleksa Bakhneli, ojca Patashuriego. Datowany na lata 1978–2003 (rok tragicznej śmierci ich autora) zbiór niespełna 300 wierszy stanowi osobisty komentarz Bakhneli do społeczno-politycznej sytuacji w Gruzji na przestrzeni ćwierćwiecza. W oparciu o partyturę złożoną z pierwszych wersów tych utworów i instrukcje muzyczne do muzyki emitowanej z używanych na Kaukazie w latach 70. japońskich radioodbiorników, artyści stworzyli performatywną instalację dźwiękową, która przekształciła przestrzeń weneckiej loggi w samodzielny głośnik i instrument. Poezja przetłumaczona została na architekturę pawilonu.

Performans w Muzeum będzie aktywacją instalacji w przestrzeni pawilonu Emilia, tymczasowej siedzibie instytucji, odnosząc się z jednej strony do dziedzictwa modernizmu, z drugiej zaś zadając pytanie o emancypacyjny potencjał stanu prowizorycznego i związanej z nim tymczasowości.

Pierwsza faza pracy nad performansem w Muzeum odbyła się przy współpracy z niezależną kuratorką, Moniką Szczukowską.

Wstęp do performansu i kontekst pawilonu Gruzji przybliży jego kuratorka Joanna Warsza.

Więcej informacji o performansie w pawilonie Gruzji TUTAJ.

 

Inne wydarzenia z tego cyklu: