Daniel Buren i Anka Ptaszkowska w MSN

Daniel Buren i Anka Ptaszkowska w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie Niedziela, 26 kwietnia 2009, godzina 18.00

Daniel Buren odwiedza Polskę z okazji realizacji projektu „Hommage a Stażewski, Cabane éclatée avec tissu blanc et noir, travail situé, 2004” w Muzeum Sztuki w Łodzi. Po raz pierwszy był w Polsce w 1974 roku, kiedy na zaproszenie Anki Ptaszkowskiej miał wystawę w pracowni Henryka Stażewskiego i w galerii Repassage. Po raz kolejny odwiedził pracownię Stażewskiego i Krasińskiego z okazji stulecia urodzin Stażewskiego w 1994 roku.

Daniel Buren (ur. 1938) uznawany jest za jednego z najważniejszych artystów powojennych. Przez swą praktykę artystyczną i pisma teoretyczne radykalnie kwestionuje istotę sztuki i instytucji muzeum. Zaczął malować na początku lat 60., by w 1965 roku porzucić tradycyjne malarstwo na rzecz pionowych pasów (szerokości 8,7 cm, białe bądź kolorowe), które stały się jego znakiem rozpoznawczym. To tzw. „narzędzie wizualne”, tworzone z tkanin, papieru, taśmy i farby artysta umieszczał na tablicach reklamowych, klatkach schodowych, wagonach, w parkach, kawiarniach, na mostach, oraz, oczywiście, w galeriach i muzeach całego świata. Buren przeszczepił pojęcie “in situ” na grunt sztuk plastycznych, dla opisu twórczości nierozerwalnie związanej z topologicznymi i kulturowymi właściwościami miejsc, w których powstawały jego prace. Choć pasy pozostały najbardziej rozpoznawalnym elementem jego twórczości, Buren w ostatnich dwudziestu latach tworzy prace o bardziej rzeźbiarskiej i architektonicznej skali i formie.

Daniel Buren wystawiał w niezliczonej ilości miejsc na całym świecie. Od 1972 roku czterokrotnie uczestniczył w wystawie Documenta w Kassel. Dziesięciokrotnie uczestniczył w Biennale Sztuki w Wenecji, gdzie w 1986 roku nagrodzono go Złotym Lwem za najlepszy pawilon narodowy. W tym samym roku zrealizował swą pracę „Les Deux Plateaux, sculpture in situ” w Palais Royal w Paryżu – był to pierwszy, z ponad osiemdziesięciu obecnie, projektów w przestrzeni publicznej . W 2002 roku miał wystawę monograficzną w Centre Pompidou, a w 2005 roku w Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku.

Po spotkaniu zapraszamy publiczność na przyjęcie w Instytucie Awangardy, czyli pracowni Henryka Stażewskiego i Edwarda Krasińskiego, w Alei Solidarności 64 m. 118, o godzinie 20.00