Używamy Cookies w celu dostosowania naszych serwisów do indywidualnych potrzeb użytkowników. Korzystanie z serwisu jest równoznaczne ze zgodą na wykorzystanie plików cookies w celach statystycznych . Dalsze korzystanie z tego serwisu oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia. Możesz zarządzać ciasteczkami poprzez ustawienia przeglądarki. Więcej informacji w naszej polityce prywatności.
Camille Claudel, francuska rzeźbiarka i kochanka legendarnego rzeźbiarza Augusta Rodina, zostaje zamknięta w ośrodku dla obłąkanych.
Miota się między paranoją a apatią, na zmianę wściekła i uduchowiona. Bruno Dumont pokazuje jak wokół bohaterki wznoszą się kolejne, coraz mniej namacalne mury. Zimne ściany szpitala i szorstkie dłonie pilnujących ją ludzi. Wykrzywiająca jej zmysły nadwrażliwość. Brutalny dyktat rozumu, który skazuje odmienne jednostki na życie w zamknięciu. Wreszcie – obojętność brata Camille, poety, którego od spraw doczesnych odrywa megalomania podsycana przez religijną obsesję.