Bez tytułu
Performans
Fot. Pat Mic
W ramach wystawy „Pocałunek nie zabija. Ania Nowak i gościnie” zapraszamy na niezatytułowany performans autorstwa Ani Nowak w wykonaniu Ig May Engel do Muzeum nad Wisłą.
W przestrzeni wystawy dwa razy w tygodniu pojawia się Ig May Engel, młoda osoba performerska, by wykonać niezatytułowaną pracę Ani Nowak.
Nieustannie zmieniający się krajobraz faktów, spekulacji i afektów jest tworzony przez język bez gramatyki. Listy słów wskazujące głównie na nazwy, przedmioty, miejsca i liczby stopniowo ujawniają sadomasochistyczną historię Polski i szerzej – Europy Wschodniej, rządzonej przez Instytucję, Wiarę i Pragnienie.
Słowa spotykają się, formułują pary, trójki, w końcu czwórki. Znikają i zostawiają nas skołowanych, ale dziwnie podnieconych.
Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość są wiecznie powtarzalne i wydają się tkwić w poziomym, a nie pionowym ruchu słów, które dają nadzieję na rozwiązanie, by zaraz potem ją odebrać. Nowy, przeformułowany język wynika z potrzeby zmierzenia się z pytaniami o indywidualną i zbiorową traumę/uzdrowienie i ewolucję/rewolucję dziś, kiedy potrzeba zmian jest bardziej pilna niż kiedykolwiek.
Bez tytułu to pierwsza z serii prac Nowak, które wykorzystują strategię przeformułowania języka, rzucając wyzwanie wewnętrznym sprzecznościom i przewidywalnym binarnościom, nieodłącznie związanym z naszym postrzeganiem historii i (r)ewolucji.
Wszystkie performanse w ramach wystawy:
Golden Gate (fragment)
wykonanie: Natalia Oniśk i Alicja Czyczel
codziennie, różne godziny
ok. 25 min
Pocałunek nie zabija
wykonanie: Ania Nowak
każdy czwartek i piątek o godz. 18.30
ok. 60 min
Bez tytułu
wykonanie: Ig May Engel
każda sobota i niedziela o godz. 17.00
ok. 15 min
3, 9 i 10 września performans w wykonaniu Ig May Engel (język polski)
i Edyty Kozub (Polski Język Migowy)
Ig May Engel (ona/jej, on/jego, ur. 2005) – osoba aktorska. Występuje w teledyskach i filmach. Doświadczenia performatywne łączy z zainteresowaniem kulturą i sztuką Japonii. Na wystawie wykonuje niezatytułowany performans Ani Nowak.
Ania Nowak (brak preferowanego zaimka, ur. 1983) – osoba choreograficzna i performerska. W swojej praktyce wykorzystuje kruchość i pożądanie jako wehikuły do przeobrażenia sposobów działania przez ciało oraz język. Nowak pracuje z ciałami i ich zdolnością do nielinearnego odczuwania oraz myślenia. Poszukuje w tej zdolności odpowiedzi na wyzwania związane z trudnościami w relacjach międzyludzkich i we wzajemnej trosce w dobie nieprzerwanego kryzysu. Performuje na żywo, tworzy wideoperformanse, instalacje i teksty. Poprzez swoją twórczość redefiniuje znaczenia takich słów jak: „zaburzenie”, „przyjemność”, „choroba”, „intymność”, „ból”, „seksualność”, „klasa społeczna” czy „dostępność”. Przekraczając zawartą w nich binarność, Nowak poszukuje w tych kategoriach obszarów wolności. Ania Nowak współpracuje z alternatywnymi programami edukacyjnymi w całej Europie, jak choćby z Kem School w Warszawie oraz School of Kindness w Sofii. Prace Nowak wystawiane były w berlińskich instytucjach takich jak HAU Hebbel am Ufer, Berlinische Galerie, Akademie der Künste, KW „Pogo Bar” oraz Sophiensæle; w Nowym Teatrze w Warszawie, w helsińskiej Kiasmie; w La Casa Encendida w Madrycie; wiedeńskim Q21 MuseumsQuartier, a także na Baltic Triennal 14, CAC w Wilnie. Wystawy indywidualne to „Matters of Touch” w Arts Santa Mònica w Barcelonie (2017), „Can You Die of a Broken Heart?” w warszawskim Centrum Sztuki Współczesnej Zamku Ujazdowskim (podczas kadencji Małgorzaty Ludwisiak, 2018) oraz „Ill Delights” w Galerie Wedding w Berlinie (2023). Nowak mieszka i tworzy w Berlinie.