Archiwum konfliktu / Archiwum utopii
Dwa spotkania poświęcone historii performansu

  • Archiwum konfliktu / Archiwum utopii

    Marta Ziółek, „Czarne na czarnym” dokumentacja performansu, fot. Bartosz Stawiarski

Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie zaprasza na drugie spotkanie „Archiwum konfliktu / Archiwum utopii. Dwa spotkania poświęcone historii performansu”.

Czym jest performans i czyj jest, kiedy się zaczął i czy się skończył, a może tylko spowszedniał? Nasze definicje a priori nie zadowolą nikogo, bo rozmyją granice i podważą arbitralność jakiegokolwiek porządkowania.

Czy w performansie chodzi o wkluczenie czy o alienację, o sztukę czy o aktywizm, o zaangażowanie czy symulowanie? W archiwum performansu można znaleźć dowody na jedno i na drugie. Tylko czy można archiwizować performans? Czy można performans umuzealnić? Sprawdzimy to, czerpiąc obficie z cyfrowych zbiorów Muzeum Sztuki Nowoczesnej, przerzucając się cytatami z performansów i konfrontując je ze sobą. Bo archiwum performansu to zbrojownia, ale zanim wybierze się właściwą broń, trzeba się dobrze rozejrzeć w całym arsenale.

Archiwum performansu to miejsce, gdzie można ustanawiać narracje i konstruować utopie. Także utopie komunikacyjne. Czy nawiązanie komunikacji to pierwszy krok do stworzenia wspólnoty? A jeśli wspólnota musi być fundowana na empatii, to czy performans na pewno tej empatii służy? Czemu w ogóle służy? Czy służy? Czy jedynie pozwala się użyć? Przetestujemy potencjał pozytywności performansu i sprawdzimy zawartość archiwum pod kątem utopijnego projektu, w którym konflikt oznacza tyle co zaangażowanie, komunikacja ustanawia wspólnotę, a każde przekroczenie formy, obyczaju czy przestrzeni jest zarazem przekroczeniem negatywności.

Podczas pierwszego wykładu przedstawialiśmy zawartość Archiwum Performansu w rozmaitych jej aspektach. Podczas kolejnego spotkania pokażemy jak i do czego można tej zawartości użyć.
 

Joanna Krakowska

zajmuje się współczesnym teatrem, pracuje w Instytucie Sztuki PAN i w redakcji "Dialogu". Współautorka książek „Soc i sex. Diagnozy teatralne i nieteatralne” (2009) oraz „Soc, sex i historia” (2014). Autorka monografii „Mikołajska. Teatr i PRL” (2011). Ostatnio wydała antologię "Transfer! Teksty dla teatru" (2015) i "Platform. East European Performing Arts Companion" (2016). 

Piotr Morawski

kulturoznawca, historyk kultury. Pracuje w redakcji „Dialogu” i w Instytucie Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim; współpracuje z Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego i z Teatrem Polskim w Poznaniu. Zajmuje się kulturową historią widowisk. Pisuje też o teatrze współczesnym oraz jego społecznych i kulturowych uwikłaniach.

Inne wydarzenia z tego cyklu: