Opis pochodzi ze strony Filmoteki Muzeum
Podobnie jak w serii Zapisów Sikorski wyznacza sam sobie pewne proste zasady strukturalne, których później ściśle przestrzega. Proste rejestracje nieba, ucha, samochodu jadącego ulicą zwracają uwagę bardziej na kontekst pracy kamery, warunków powstawania reprezentacji filmowej niż na faktyczną treść, zawartość tych przedstawień.
Ostatni Kompromis VII polegający na próbie sfilmowania „gwiazd na niebie w południe” i przywołujący konceptualne projekty twórców sztuki „niemożliwej” odnosi się zgodnie ze słowami autora do „prób wyrwania się z istniejącej, wyraźnie zdefiniowanej, rzeczywistości” ale przede wszystkim - do sceptycyzmu wobec możliwości doskonałego „sfilmowania” czegokolwiek, a zwłaszcza zjawisk żywych, ruchomych i nieskończonych (stąd tytuł serii: Kompromisy).
(ŁR)