Opis pochodzi ze strony Filmoteki Muzeum
Film rozgrywający się w jednym długim ujęciu w pierwszym momencie przypomina materiał z rejestracji seansu specyficznej medytacji. Skoncentrowany artysta unosi ręce i zastyga na chwilę w tej pozie. Niespodziewanie poprzez płynne ruchy rąk zaczyna poruszać na odległość znajdującymi się na pierwszym planie sztućcami. Za ich pomocą wykonuje niezwykły koncert.
Działanie wpisuje się w jeden z obszarów zainteresowań Jastrubczaka: seanse spirytystyczne, telekineza, przekazywanie myśli i komunikacja na odległość. Jest przy tym utrzymane na granicy pomiędzy kpiną, parodią a próbą artystycznego wykorzystania powyższych zjawisk. W innej perspektywie można je potraktować również jak próbę refleksji nad sztuką, dyscypliną po części kuglarską po części niezwykłą.
(SzM)