Opis pochodzi ze strony Filmoteki Muzeum
Performance „Linga i joni. Coitus modzistyczny” miał miejsce podczas festiwalu Kontperformance w lubelskiej Galerii Kont (1997). Akcja ta odnosi się do podnoszonego już wcześniej przez Wspólnotę Leeeżeć (“Pokaz kobiety zmechanistotycznej”, “Sztuka jest skutkiem zazdrości o menstruację”) tematu płci. Łączy graffiti, instalację, rzeźbę oraz dźwięk. Pojawiają się w niej charakterystyczne dla Wspólnoty Leeeżeć szablony z powtarzalnymi, zgeometryzowanymi wzorami. Z jednej strony, mogłyby należeć do pradawnych cywilizacji, z drugiej – być symbolem tej, która dopiero nadejdzie. Niewątpliwie są też inspirowane hinduizmem. Z kamieni artyści układają okręgi, wypełniane później sproszkowanymi pigmentami w jaskrawych barwach. Ciężko oprzeć się skojarzeniom z magicznymi, szamańskimi obrzędami, odnoszącymi się zarówno do przeszłości, jak i przyszłości. Artyści wykorzystują naturalne materiały, ale też farby w sprayu oraz wiertarki. Wydarzeniu towarzyszyła potęgująca efekt magiczności transowa muzyka.
“Akcja miała zilustrować wymianę seksualnej energii pomiędzy biegunem żeńskim a męskim, w odwiecznym tańcu światów podzielonych na płcie. Młot linga w kulminacyjnym momencie ubija kokon joni doprowadzając do uwolnienia drzemiącej w niej materii.” –komentuje działanie Andrzej Miastkowski, jeden z twórców. Joni to bowiem indyjskie określenie żeńskich organów płciowych i energii seksualnej, natomiast linga jest symbolem boga Shivy. Reprezentują żeńskie i męskie pierwiastki, które dopełniają się i generują energię, doprowadzającą do powstania wszechświata i jego trwania.
Wspólnota Leeeżeć w składzie: Adrianna Rajch, Andrzej Miastkowski vel Egon Fietke, dźwięk: Jerzy Korzeń
(ND)