Performans

Opis pochodzi ze strony Filmoteki Muzeum

Publiczność obserwuje na ekranie telewizora ekspres do kawy znajdujący się w sąsiednim pokoju. Dawicki przynosi kawę, zakłada telewizor na plecy i wykonując niezgrabne ruchy stara się posłodzić napar. W ręku trzyma kamerę, w telewizorze zaś pojawia się obraz publiczności. Nie po raz pierwszy wykorzystanie tych urządzeń pozwala artyście na przestrzenne skomplikowanie struktury działania poprzez wyjście poza jego tradycyjnie pojmowaną przestrzeń (np. w maju 1996 Dawicki posługiwał się wysmarowanym czekoladą telewizorem przekazującym obraz krakowskiego nieba). Filmując publiczność i osadzając jej wizerunek w centrum swojego performance’u, Dawicki stara się także zakwestionować klasyczny, dychotomiczny podział na artystę i widza. Choć wykreowany już w roku 1998, performance ten przynależy jeszcze do pierwszej fali działań Oskara Dawickiego cechujących się wielowątkowością i mieszaniem rozmaitych poziomów znaczeń. Towarzyszyła temu także chęć dokonania gruntownej analizy różnorakich aspektów języka tej sztuki. Później Dawicki porzuca jednak te dociekania, upraszcza formę i koncentruje się na działaniach mających na celu subwersywne zakwestionowanie paradygmatów performance’u.

Opis na podstawie: Dziesięciolecie malarstwa. Oskar Dawicki, katalog wystawy, Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, Kraków 2005; Oskar Dawicki "O", Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 2003.

(ŁM)