Rezydencja artystyczna Zofii Kwasieborskiej Keller w Dziale Edukacji

  • Rezydencja artystyczna Zofii Kwasieborskiej Keller w Dziale Edukacji

    fot. Zofia Kwasieborska Keller [kominy elektrociepłowni odbijające się w kałuży]

Rezydencje w Dziale Edukacji są powiązane z programem wystaw w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, a jednocześnie wychodzą z Muzeum, są lekcją współczesności i uważności społecznej, którą Muzeum odrabia wspólnie z publicznością.

Do odbycia rezydencji zaproszone są osoby praktykujące w sztuce współpracę z określonymi grupami. Rezydencje artystyczne są traktowane jako alternatywna przestrzeń uczenia się. Kilkumiesięczne działania skupiają się nad wymyślaniem nowych narzędzi edukacyjnych i poznawczych, otwierających na współpracę i kontakt ze sztuką.

Wrażliwość, intuicja i metody pracy artystycznej rezydentów są okazją do doświadczenia w praktyce procesu kształtowania się relacji pomiędzy instytucją a publicznością. 

Zofia Kwasieborska Keller

urodzona 26.03.1984 w Warszawie; mieszka i pracuje w Warszawie i Zurichu. Rzeźbiarka, artystka wizualna. Studiowała na Wydziale Rzeźby ASP w Warszawie w pracowni Grzegorza Kowalskiego, kontynuowała naukę na stypendium w Zurichu gdzie otrzymała dyplom w ZHdK na Wydziale Mediów. Obecnie studentka WZKW, Badania Artystyczne na ASP w Warszawie. Członkini Association International des Art Plastiques auprès de l'Organisa tion des Nations pour l!education, la science et la culture UNESCO.
Zajmuje się rzeźbą, sztuką wizualną, performancem (w tym teatrem) i teorią sztuk wizualnych.
W swoich pracach porusza zagadnienia ekologiczne, używając pojęć biologicznych do stworzenia metafory społecznej. Koncentruje się na dzikiej naturze jako źródle wszystkich kultur i na procesie jej transformacji. W twórczości opiera się w o ekologię głęboką Arne Næss, koncepcję symbiotycznej planety biolożki Lynn Margulis i i Politykę natury Bruno Latoura.
Prowadzi projekt artystyczno-badawczy przemierzanie przestrzeni i akumulowanie impresji opartą na dryfach, który przeprowadziła w Paryżu, Bogocie, Tokio, Jerozolimie i Tel Awiwie.
Pracuje z uniwersalnymi, nierafinowanymi, pierwotnymi materiałami takimi jak: gips, sól, ziemia, len, bawełna, skóra, kości, wosk pszczeli (pyłek, miód), kamień i drewno, żywica / lateks lub prostymi industrialnymi elementami takimi jak neon, metal. Jej alfabet rzeźbiarski jest ascetyczny.