Kolekcja

Nasz śpiewnik to film o problemach z pamięcią indywidualną i powolnej degeneracji pamięci zbiorowej. Podczas pobytu w Tel Awiwie w 2003 roku Żmijewski odszukał polskich Żydów, którzy po wojnie opuścili Polskę – ziemię swoich przodków. Poprosił ich o przypomnienie sobie piosenek z młodości. Bohaterowie filmu wydobywają z pamięci różne melodie: ułańskie pieśni, przedwojenne szlagiery, polski hymn. Żmijewski pokazał świat, który odchodzi raz na zawsze. Jest to jedna z najbardziej poruszających i nośnych realizacji w polskiej sztuce ostatnich lat, która znalazła odbicie w debatach na temat narodowej tożsamości i wspólnej polsko-żydowskiej historii. Żmijewski poszerza za pomocą swoich filmów pole sztuki, traktując ją jako narzędzie do pamiętania, „produkowania” wiedzy i jej kwestionowania.