Kolekcja

Zaprezentowana po raz pierwszy na Plenerze w Świeszynie koło Miastka w 1980 roku Rąsia to według artysty „performance na jedną rękę” - wyróżnioną i oddzieloną od reszty ciała czarno-żółtymi pasami przypominającymi oznaczenia drogowe. Chwytając w nią przedmioty takie jak ptasie piórko, listek czy rzutka do tarczy, Warpechowski podporządkowuje siebie ich wpływowi, pozwala im „używać” swojej ręki i decydować o jej ruchach.

Odwołując się do „cechy, właściwości, funkcji i ‘nawyku’” ptasiego pióra, artysta wychodzi z założenia, że trzymająca je ręka wzniesie się w powietrze, unosząc za sobą także resztę ciała, „tak jak lata ptak, który to pióro nosił." Podobny mechanizm działa w przypadku każdego innego wziętego do ręki przedmiotu.

Performer wkracza tym samym na pole poszukiwań najbardziej immanentnych cech stanowiących o tym, że rzeczy są tym, czym są – lub wcale nie są, jak zdaje się udowadniać artysta, odnosząc się do braku określonej istoty i esencji każdej rzeczy oraz aktu jej nieprzerwanego stawania się.