Kolekcja

  • Jimmy Robert, Znikający punkt, 2013

    dzięki uprzejmości Stigter Van Doesburg Amsterdam

W swoich pracach Jimmy Robert porusza tematykę ciała: jego reprezentacji, pamięci i widzialności, odnosząc się jednocześnie do strategii narracyjnych zapożyczonych z literatury postmodernistycznej, opartej na subiektywnej wizji historii i zrywającej z logiczną, chronologicznie uporządkowaną fabułą.
Przykładem takiej strategii jest praca "Znikający punkt", po raz pierwszy zaprezentowana na 8. Berlin Biennale w 2014 r., w której artysta konfrontuje ekspresyjny i emancypacyjny potencjał tańca i poezji z minimalistyczną architekturą będąca fizyczną emanacją idei. Instalacja składa się z drewnianej struktury, na której artysta umieścił zwój papieru będący ekranem dla dwóch zapętlonych projekcji wideo. Pierwszy film przedstawia postać wykonującą ekstatyczny taniec transowy wewnątrz budynku Ministerstwa Oświaty i Zdrowia w Rio de Janeiro, zaprojektowanego w latach trzydziestych przez Oscara Niemeyera i Lúcio Costę, brazylijskich architektów i urbanistów modernistycznych, twórców nowoczesnej architektury w Ameryce Południowej. Sceny tanecznej euforii artysta zestawił z obrazami architektury budynku, jego elegancką, modernistyczną linią, surowymi wnętrzami, nawiązującą do epoki kolonialnej posadzką w kolorze bieli i błękitu. Zapętlonej projekcji wideo towarzyszy zapętlona „projekcja” na dwa głosy, która jest swoistym dialogiem między racjonalnym, dydaktycznym męskim głosem, analizującym w języku angielskim różne gatunki poezji a sensualnym, kobiecym głosem recytującym w języku portugalskim wiersz "Pierwsza lekcja" (1979) brazylijskiej poetki Any Cristiny Cesar. Utwór powstał jako forma oporu i dramatyczna próba autoekspresji w epoce dyktatury lat 70., czterdzieści lat po tym jak pionierski budynek Niemeyera i Costy został zaadaptowany przez faszyzujący reżim Vargasa pod koniec II wojny światowej. Tworząc metaforyczną pętlę czasu i znaczeń między lirycznym głosem i tańcem a „epicką” architekturą, Robert ukazuje wzajemne przenikanie się tych odległych, na pierwszy rzut oka, płaszczyzn i splata je ze sobą w integralną, nierozerwalną całość.

Rok powstania: 2013
Technika: technika mieszana
Wymiary: zmienne

Materiał: struktura z drewna brzozowego, rolka papieru, dwa zapętlone filmy przetransferowane z kamery Super8 na HD, dźwięk
Sposób nabycia: zakup
Forma własności: kolekcja
Źródło: Stigter van Doesburg
Nr księgi: MSN: 4300-10/2015
Data nabycia:
Źródło finansowania: Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach priorytetu "Narodowe kolekcje sztuki współczesnej 2015"