Kolekcja

Obraz "Pozorny ogród" dokumentuje okres przejściowy w malarstwie Korolkiewicza – od ekspresyjno-fantazyjnych obrazów z lat poprzednich, do reprezentowania własnych przeżyć, konkretnych doświadczeń i intymnych konfesji. Warto zaznaczyć, iż artysta wszystkie swoje obrazy maluje na bazie fotografii, które sam wykonuje, portretując zazwyczaj osoby mu w jakiś sposób bliskie, poruszające go intelektualnie lub emocjonalnie. Bohaterowie obrazów Korolkiewicza są zazwyczaj samotni, pozostają w oddaleniu od świata innych ludzi i głównego nurtu życia. Sprawiają wrażenie zawieszonych w nieokreślonej emocji, w oczekiwaniu. Proces portretowania tych osób nie jest podporządkowany próbie uchwycenia prawdy na ich temat, polega raczej na reprezentowaniu własnych odczuć związanych z tą osobą lub z tym konkretnym momentem w życiu artysty. Korolkiewicz mówił o tym tak: staram się „wcielić portretowane osoby we własną aurę, aby dostosować je do świata moich emocji”. Tym samym obrazy te odchodzą od realizmu w kierunku oryginalnej odmiany symbolizmu. Zastosowana tu technika malarska jest ściśle związaną z metodą malarską Korolkiewicza, polegającą na malowaniu ze zdjęć, przy jednoczesnym konsekwentnym przełamaniu ich realizmu jakościami czysto malarskimi. W ten sposób artysta, zarówno na poziomie techniki, jak i tematu, dąży w swoich obrazach do ewokowania specyficznej atmosfery, niezwykłego klimatu raczej niż werystycznie opowiedzianej historii.