Kolekcja

Instalacja Jimmiego Durhama powstała jako hołd dla hiszpańskiego reżysera i scenarzysty Luisa Buñuela. Jest to dom bez ścian i sufitu wypełniony kuriozami, rzemiosłem, przedmiotami codziennego użytku. Wśród tych obiektów o niejasnym statusie są czaszki zwierząt, stare książki, opony traktora, baryłki ropy naftowej, pień drzewa, części samochodu. Durham oddaje surrealistycznego ducha wczesnej twórczości Buñuela, tworząc enigmatyczną konstelację obiektów, według przepisu na „przypadkowe spotkanie na stole sekcyjnym maszyny do szycia i parasola”, tym razem o folkowo-ludycznym charakterze. Instalacja artysty odsyła nas do pojęcia „sztuki globalnej” — czyli sztuki pochodzącej z wielu lokalnych tradycji nowoczesności — zastępującego dotychczasową wizję uniwersalnej sztuki współczesnej, będącej często narzędziem kulturowej kolonizacji.