Kolekcja

Martyna Czech wypracowała charakterystyczny język twórczy, za pomocą którego tematyzuje zjawisko przemocy w odniesieniu do medium malarstwa. Sięga po obrazy prywatne i introspektywne tworząc z nich osobliwe, niejednoznaczne kompozycje, nasycone niepokojącą seksualnością, niekiedy obsceniczne, wynaturzone, a jednocześnie niepozbawione humoru. Choć w jej twórczości dominuje analiza toksycznych relacji międzyludzkich, istotną rolę na obrazach artystki odgrywają również zwierzęta – współtowarzysze niedoli, świadkowie rzezi i zwiastuni apokalipsy. Obrazy tu przedstawione tematyzują zjawisko uległości i oporu. Postaci prezentowane przez Czech nie przyjmują jednoznacznych ról i postaw moralnych, komplikując odczytanie powyższych kategorii oraz stawianie sądów etycznych.