Kolekcja

  • Miron Białoszewski, Filmikowanie, 1968

Film to nieznany szerzej aspekt twórczości Mirona Białoszewskiego, poety, prozaika, dramatopisarza. Tym, co charakteryzuje jego poezję, oprócz związków z XX-wieczną awangardą, jest pogłębiona refleksja nad językiem, dlatego bywa często określany mianem „poety lingwistycznego”. W wierszach odwoływał się do języka mówionego, potocznego i dziecięcego, nieustannie wypróbowując granice systemu językowego. Teksty oraz eksperymenty reżyserskie i dramatyczne Białoszewskiego stały się początkiem polskiej powojennej awangardy teatralnej. Stały się też ważną inspiracją dla wielu artystów wizualnych. „Filmikowanie” zaczęło się w połowie lat 70. w żoliborskiej pracowni artystów Romana i Ady  Klewinów, kontynuując w slapstickowej formie teatralne zainteresowania poety i skupionej wokół niego grupy przyjaciół. Inspiracją dla krótkich, improwizowanych filmów były codzienne, proste sytuacje, ale często za scenariusz służyły też sny Mirona Białoszewskiego. Sen był dla poety dziełem równoważnym utworowi literackiemu bądź filmowemu. W czasie „filmikowania” Białoszewski wcielał się nie tylko w reżysera sytuacji na granicy rzeczywistości i teatru, ale też w inspiratora towarzyskich figli. 

Rok powstania: 1968-1978
Technika: zdigitalizowany film 8mm
Wymiary: 14:00

Sposób nabycia: zakup
Forma własności: kolekcja
Źródło: Adriana Buraczewska-Klewin
Nr księgi: MSN: 4300-3/2016
Data nabycia:
Źródło finansowania: Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach priorytetu "Narodowe kolekcje sztuki współczesnej 2016"

Zobacz także