Łukasz Korolkiewicz (ur. 1948)
Zaczynał swoją drogę twórczą na przełomie lat 60 i 70. Jego malarstwo, zaliczane jest przez badaczy do rozwijającego się wtedy nurtu Nowej Figuracji, charakteryzowało się skupieniem na realizmie, zainteresowaniem badaną rzeczywistością, codziennym życiem i specyficznym antyestetyzmem. W przeciwieństwie do innych twórców Nowej Figuracji Korolkiewicz stronił od ekspresji, nadmiernej symboliki i egzystencjalizmu, czerpiąc raczej z nowych prądów w sztuce współczesnej, szczególnie z hiperrealizmu. Ponadto świadomie nawiązywał do polskiego malarstwa symbolicznego przełomu wieków. W latach 70 wraz m.in. z Ewą Kuryluk współtworzył grupę artystyczną Śmietanka.
Warto zaznaczyć, iż artysta wszystkie swoje obrazy maluje na bazie fotografii, które sam wykonuje, portretując zazwyczaj osoby mu w jakiś sposób bliskie, poruszające go intelektualnie, emocjonalnie. Bohaterowie obrazów Korolkiewicza są zazwyczaj samotni, pozostają w oddaleniu od świata innych ludzi i głównego nurtu życia. Sprawiają wrażenie zawieszonych w nieokreślonej emocji, w oczekiwaniu.
