Elżbieta, Emil Cieślar
Elżbieta Cieślar (ur. 1934) i Emil Cieślar (ur. 1931) to wszechstronna para artystów działających wspólnie i indywidualnie na różnych polach sztuki. Od końca lat 50 tworzyli instalacje, rzeźby, realizowali akcje i zajmowali się projektowaniem, a Emil Cieślar wykładał w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i współtworzył Stowarzyszenie Projektantów Form Przemysłowych.
Od 1973 roku Cieślarowie prowadzili jedną z najważniejszych galerii sztuki w Polsce. Galeria Repassage pod ich kierownictwem stała się ośrodkiem emancypacyjnym niezależnej i kontrkulturowej formy polskiej noeoawangardy lat 70., stając się platformą działań środowiska profesjonalistów i amatorów, promieniująca na całą Polskę.
Aktywności artystyczne Elżbiety i Emila Cieślarów przyjmowały nierzadko charakter polityczny. W 1978 roku artyści wyjechali na stałe do Francji, gdzie zrealizowali szereg akcji i prac o szczególnie ostrym wydźwięku politycznym, jak Trumna Malewicza (1979), stałe do Francji, gdzie zrealizowali szereg akcji i prac o szczególnie ostrym wydźwięku politycznym, jak Trumna Malewicza (1979), Pokój olimpijski (1980) czy Pochód i płyta (1981). Przystąpili do francuskiego Komitetu Solidarności z „Solidarnością”, aktywnie działając na rzecz środowisk niezależnych w Polsce czasu stanu wojennego. W latach 90. Cieślarowie stworzyli otwartą pracownię artystyczną na południu Francji, gdzie założyli również komitet propagujący artystyczną twórczość w społeczności lokalnej.
W 2001 roku Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie pokazało wystawę retrospektywną Elżbiety i Emila Cieślarów, którzy do dziś konsekwentnie realizują założenia swojej sztuki.
