Filmoteka Muzeum

W zarejestrowanym działaniu artystka wykorzystuje szeroki wachlarz środków ekspresji ruchowej i wizualnej, by odnieść się do zagadnień narodzin, cielesności i seksualności, zarówno w warstwie znaczeniowej, jak i ikonicznej. Odwołuje się także do „szokującego” języka sztuki performance operującego nagością, przemocą, czy jak tu, użyciem martwych zwierząt. Mimo cielesnego i seksualnego nacechowania akcji, artystka pozostaje przez cały czas w okryciu.

Pod koniec przebiera się, ale przed wzrokiem publiczności skrywa ją szczelny kokon. Konstruowaniu symbolicznego wyrazu zaaranżowanej sytuacji towarzyszy silny nacisk na wizualny wymiar działania. Wyrafinowane struktury znaczeniowo-formalne obecne w filmach Tyszkiewicz zostają odtworzone w świecie materialnym oraz przetłumaczone na język sztuki performance.

Opis na podstawie: D. Crowley, Sztuka konsumpcji, w: 1,2,3... Awangarda. Film/Sztuka pomiędzy eksperymentem a archiwum, red. Ł. Ronduda, F. Zeyfang, Warszawa 2006; Ł. Ronduda, Sztuka polska lat 70. Awangarda, Warszawa 2009.
 

(ŁM)