W alegorycznej realizacji wideo Obsession, Toporowicz zderza ze sobą różnego rodzaju "obrazy gotowe": fragmenty telewizyjnych reklam perfum Calvina Kleina, filmów fabularnych o nazizmie, filmów Leni Riefenstahl z lat trzydziestych. Całość artysta "wzbogaca" ikonami Trzeciej Rzeszy - zdjęciami architektury i rzeźby nazistowskiej autorstwa Alberta Speera i Arno Brekera.
Artysta, zagłębiając się w "nieświadomość" współczesnych reklam, dokonuje rekonstrukcji ich estetycznej genealogii. W toku swych analiz Toporowicz (dodając analizowanym reklamom dodatkowe alegoryczne znaczenie) ujawnia w jakim stopniu współczesna skomercjalizowana kultura wizualna zafascynowana jest estetyką nazistowską.
Ta postawa sięgania "w głąb", "w nieświadomość", w historię i genealogię analizowanych przedstawień jest elementem charakterystycznym dla artystów postmodernistycznych; elementem odróżniającym ich od progresywistycznych (futurystycznych) projektów awangardy modernistycznej, które bazują na radykalnym wyparciu się historii (tradycji) i próbach ustanowienia, opartego na "racjonalnej" (legitymizowanej na przykład "logiką rozwoju historii") utopii, nowego ładu społeczno-politycznego.
Opis za: Ł. Ronduda, Strategie subwersywne w sztukach medialnych, Kraków 2006.
Rok powstania: 1993
Czas trwania: 5'27''
Język: brak języka
Oryginalne media: BETA SP
© Maciej Toporowicz
Sposób nabycia: depozyt
Forma własności: depozyt
