Filmoteka Muzeum

Kane, podobnie jak Multikino, w sferze wizualnej składa się z serii ułożonych obok siebie ekranów. Z tą małą różnicą, że gdy w tym drugim mamy do czynienia z wielością prezentowanych filmów, tak Kane to rozbity na 36 ekranów jeden film Obywatel Kane Orsona Wellesa. Rozbicie nie jest przypadkowe. W przeciągu 3 minut i 10 sekund, bo tyle trwa Kane Szczerbowskiego, mamy możliwość doświadczenia całego filmu.

Zabieg ten jest próbą redefinicji klasycznego sposobu percypowania prac filmowych. To, co z założenia wymaga oglądu liniowego zostaje rozbite na wielokanałowe, fragmentaryczne odcinki skomasowane według logicznego klucza następujących po sobie odcinków na jednej powierzchni ekranu, dając tym samym możliwość nie tylko skupienia się na odbiorze starego, znanego arcydzieła, ale również na nowym sposobie oglądu. Zostaje tu uruchomiony proces postrzegania symultanicznego dzieła. Równoczesne ogarnianie kolejnych wątków filmów wymusza dużo większą koncentrację na widzu niż przy klasycznym odbiorze dzieł filmowych oraz produkuje zaangażowanie bliskie doświadczeniu gry komputerowej.

Opis na podstawie: A. Hirszfeld, Szczerbowskiego obraz zwielokrotniony, w: Wizje i Re-wizje. Wielka Księga estetyki w Polsce, Kraków 2007; A. Hirszfeld, Robert Szczerbowski, w: Nowe zjawiska w sztuce polskiej po 2000, Warszawa 2007.
 

(AH)