Filmoteka Muzeum

Film przedstawia żonę i syna artysty spacerujących pomiędzy wrakami samolotów na pustyni Mojave w Stanach Zjednoczonych. Kamera śledzi ich wędrówkę pomiędzy porzuconymi maszynami, obserwując, jak wchodzą do pustych kadłubów i chowają się w niszczejących silnikach.

Nagraniu towarzyszy muzyka z polskich filmów z lat 50. Rejestrując za pomocą przenośnej kamery własną rodzinę, Sasnal nawiązuje do tradycji „kina własnego” – nurtu rozkwitającego wśród polskich artystów w czasach PRL w odpowiedzi na trudności ze swobodnym wypowiadaniem się w sferze publicznej.

„Kino własne”, któremu nazwę nadał Józef Robakowski, powstawało blisko życia artysty; rejestrowało potoczne, banalne zdarzenia, koncentrując się na relacjach nawiązujących się między ludźmi w procesie wspólnego tworzenia filmu.

Opis na podstawie: Sasnal. Przewodnik Krytyki Politycznej, Warszawa 2008; Wilhelm Sasnal. USA, kat. wystawy CSW, 2006.
 

(AK)