Filmoteka Muzeum

W filmie Kwadrat Zbigniewa Rybczyńskiego w miarę jak „ruchome piksele” nabierają barwy, pojawia się postać ludzka przeskakująca tanecznie pomiędzy jednym kolorowym polem i następnym. Postać następnie upraszcza się, wracając do podstawowej formy kwadratu, z której była wywiedziona. Praca w spójny sposób odzwierciedla zainteresowanie Rybczyńskiego stykiem tańca, filmu i muzyki.

Rybczyński pisze: "To mieszanka fotografii i animacji, a praca nad nią zajęła mi całe wakacje — po szesnaście godzin dziennie. Przy użyciu kamery analizowałem pętlę trzydziestu sześciu kwadratowych czarnobiałych zdjęć przedstawiających człowieka poruszającego się wkoło. Jaką logiką kierowałem się przy analizie? Zdecydowałem się nagrać zapętlenie i powtórzyć trzydzieści sześć razy. Podczas każdego powtórzenia dzieliłem kwadratowy kadr tak, że przy każdym obrocie zwiększała się liczba mniejszych partii kadru; powiedziałbym dziś, że różnych rozdzielczości. W tych częściach kadru, gdzie na zdjęciach pojawiała się figura, podkładałem białą kwadratową kartkę papieru, a tam, gdzie jej nie było — czarną. Musiałem manipulować białymi i czarnymi kwadratami przynajmniej ze sto tysięcy razy. Na soczewkę nakładałem kolorowy filtr i obracałem go, ale tym będę was już zanudzać. Najważniejsze, że nieświadomy technik komputerowej kreacji obrazu — w Polsce lat 70. — stworzyłem własną „cyfrową‟ produkcję filmową. Co dziwne, powrót do Kwadratu z pełną świadomością i zrozumieniem, dlaczego tak się stało, zabrał mi 26 lat pracy — w tym całą twórczość kolejnych 25 wakacji."

Opis za: 1,2,3... Awangarda. Film/sztuka pomiędzy eksperymentem a archiwum, red. Ł. Ronduda, F. Zeyfang, Warszawa 2007.