Filmoteka Muzeum

Próba II to obok filmów Test 1 (1971) i Prostokąt dynamiczny (1971) jedna z najważniejszych wczesnych, bezkamerowych realizacji artysty. Stanowią one wyraz jego starań o oczyszczenie filmu z percepcyjnych nawyków literackich. Wyniki tych materialistyczno-analitycznych eksperymentów doprowadziły do sformułowania przez artystę w 1975 roku Bezjęzykowej koncepcji semiologicznej filmu, w której postulował on nieprzekładalność przekazu filmowego na kategorie językoznawstwa strukturalnego.

Podobnie jak w Prostokącie dynamicznym, w Próbie II obserwujemy doświadczenia z asynchronicznością warstwy wizualnej i dźwiękowej filmu. Artysta oddziela od siebie intensywny kolor czerwony od klasycznej muzyki organowej, nie pozwalając na ich jednoczesny odbiór. Bada tym samym zmiany, jakie separacja ta wywiera na relacje między obrazem a dźwiękiem oraz akcentuje wynikające z niej napięcia emocjonalne. Problem związków obrazu i dźwięku powracał w twórczości artysty wielokrotnie, m.in. w filmach Videopieśni (1992) oraz Videocałuski (1992).

Opis na podstawie: Ł. Ronduda, Sztuka polska lat 70. Awangarda, Warszawa 2009; J. Robakowski, Bezjęzykowa koncepcja semiologiczna filmu, zeszyt WFF nr 7, Łódź 1975.

(ŁM)

Rok powstania: 1971
Czas trwania: 1'58"
Język: angielski
Oryginalne media: 35 mm

© Józef Robakowski

Data nabycia: 12.06.2012
Sposób nabycia: depozyt
Forma własności: depozyt