Filmoteka Muzeum

Pracę Art Raider Krygiera (przygotowaną na wystawę Młodzi są realistami, odbywającą się w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie w sierpniu 2002 roku) cechuje nacisk na analizę medium oraz charakterystyczne przeplatanie się narracji artystycznej z metaartystyczną. Intencją artysty było stworzenie gry o prostych zasadach (bazującej na strukturze gry Ureal), która odbywa się autonomicznie i po uruchomieniu może toczyć się niezależnie od pragnień i chęci gracza.

W tym celu Krygier w wygenerowanych przestrzeniach gry (będących wirtualną reprezentacją Zamku Ujazdowskiego) umieścił awatary poruszające się według określonego programu (na przykład gdy natrafią na ścianę lub zbyt długo nie napotykają na przeszkody, zmieniają kierunek ruchu). Artysta stworzył w ten sposób swoisty cyfrowy ekosystem, w którym poszczególne awatary, pozostając ze sobą w specyficznej interakcji, tworzą wzajemnie warunkujące się kłącze.

W jednym z pomieszczeń zamkowych znajduje się broń – miecz. Po pewnym czasie trwania gry, gdy cieszące się quasi-wolnością (początkowo bezbronne) awatary, w swym chaotycznym trybie rozprzestrzenią się po kolejnych pomieszczeniach, dochodzi do odnalezienia miecza i, zgodnie z programem, użycia go.

Złagodzone postacie „reinkarnują się”, zaopatrzone w karabiny maszynowe, w miejscu ściśle określonym przez projektanta gry. Nowa broń sprawia, że następuje gwałtowne przyspieszenie cyklu śmierci i reinkarnacji. Ta postępująca akceleracja znajduje kulminację w zrównaniu momentu narodzin wirtualnych postaci z momentem ich śmierci – w przemianie tzw. miejsc reinkarnacji w bardzo dekoracyjne słupy ognia, permanentnie wypluwające z siebie tony wirtualnych kawałków ciała i wylewające strumienie wirtualnej krwi.

Należy podkreślić, że opisana metamorfoza gry nie była zaprogramowana przez Krygiera (ani przez twórców oprogramowania), opierała się ona na wykorzystaniu odkrytego przez artystę błędu (tzw. buga) w jej oprogramowaniu. Gra w pewnym momencie po prostu się zacina, a spektakularny efekt finalny jest de facto skutkiem działania czegoś w rodzaju „kreatywności maszyny”. Krygier zaprogramował swój patch w ten sposób, że po jego uruchomieniu zawsze, wcześniej czy później, niezależnie od inwencji gracza (który może jedynie opóźnić lub przyspieszyć ten proces), dochodzi do zacięcia się gry i powstania spektakularnego efektu.

Kolejne narracje (tzw. rozegrania gry) zbudowane są z wyraźnie powtarzających się sekwencji wydarzeń, opartych na stałym mechanizmie: rozprzestrzenianie się awatarów po zamku, znalezienie broni, akceleracja ciągu śmierci i reinkarnacji, zacięcie się programu. Artysta rezygnuje z kontroli nad dziełem, jego rola ogranicza się do uruchomienia mechanizmu w pewnym momencie i do późniejszego zatrzymania go.

Opis za: Ł. Ronduda, Strategie subwersywne w sztukach medialnych, Kraków 2006.

Rok powstania: 2002
Czas trwania: 5'52"
Język: brak języka
Oryginalne media: HD video

© Maciej Krygier

Data nabycia: 21.02.2012
Sposób nabycia: depozyt
Forma własności: depozyt

INNE PRACE TEGO ARTYSTY W FILMOTECE