Filmoteka Muzeum

W swoich działaniach Wiktor Gutt i Waldemar Raniszewski, artyści z kręgu pracowni Oskara Hansena i Jerzego Jarnuszkiewicza na warszawskiej ASP, dawali wyraz antropologicznym fascynacjom kulturami „pierwotnymi”, a przede wszystkim rytualną i komunikacyjną funkcją malowania ciała. To właśnie tam Raniszewski doszukiwał się źródeł współczesnego body artu, o czym pisał w swojej pracy dyplomowej Ciało ludzkie jako medium przekazu estetycznego (1974). Nawiązanie do tradycji innej strefy kulturowej znaczyło dla niego nie tylko rozszerzenie skali obecnego języka sztuki, ale także wzbogacenie, a nawet zmianę szeroko pojętej filozofii ciała. Z kolei Wiktor Gutt jasno utożsamił pojęcie sztuki z procesem komunikacji, koncentrując się jednak na jej pozawerbalnej odmianie, odrzucającej racjonalne uwarunkowania semiotyczne i lingwistyczne. Jego dyplom Komunikowanie jako wartość estetyczna (1974) przyjął postać fotograficznej dokumentacji „rozmowy”, którą odbył z Raniszewskim na bryle marmuru przy użyciu technik obróbki kamienia. Prezentowana tutaj w formie fotografii Wielka Rozmowa jest niezwykle istotnym przejawem eksperymentów Gutta i Raniszewskiego z komunikacją alternatywną wobec wpojonych i społecznie usankcjonowanych form przekazu językowego. Artyści prowadzili ją od 1972 roku do śmierci Raniszewskiego w 2005. Była to seria naprzemiennych działań, obejmujących na początku malarskie interwencje na ciele partnera. Z biegiem czasu, „rozmowa” rozwinęła się i wzbogaciła o takie środki wyrazu jak np. figury przestrzenne, najpierw barwne i złożone, później zaś radykalnie uproszczone do formy sześcianu.

Opis na podstawie: Dzikość dziecka. Kreacje dziecięce – Malowanie ciała 1972-2008, kat. wystawy, Królikarnia, Oddział Muzeum Narodowego w Warszawie, 2008; Ł. Ronduda, Sztuka polska lat 70. Awangarda, Warszawa 2009.
 

(ŁM)

Rok powstania: 1976
Czas trwania: 1'33''
Język: bez dźwięku
Oryginalne media: HD video

© Wiktor Gutt

Data nabycia: 19.08.2011
Sposób nabycia: depozyt
Forma własności: depozyt