Robert Szczerbowski (ur. 1959)
Szczerbowski w swej działalności twórczej wykorzystuje różne media. Jego maksymą artystyczną stało się „filozofowanie przedmiotem”. Tworzenie, działanie w obszarze sztuki daje możliwość mówienia w taki sposób, by niczego nie kategoryzować, a nawet zawrzeć w dziele sprzeczności wewnętrzne. Analizowanie medium za pomocą medium to jeden z głównych wątków jego twórczości. Bardzo dobitnie widać to właśnie w pracach korespondujących z kinem. Filmy eksperymentalne proponowane przez Szczerbowskiego przypominają zdystansowaną, chłodną, audiowizualną rozprawkę na temat struktur i składowych elementów filmu jako takiego. Swą zbudowaną na meta-poziomie refleksją wpisują się, w głównej mierze, w konstatowanie i kontestowanie dominującej kultury konsumpcyjnej, w krytykię kina mainstreamowego. Jego filmowe eksperymenty to oschłe, pozbawione śladów indywidualnych przeżyć twórcy kompozycje wywołujące wrażenie, jakby prace takie jak Multikino, Motion Picture czy Pop corn zostały wygenerowane w świecie „imagolandii”. To, można by rzec, swoiste „picturestory”. Obraz generowany przez obraz.
