Jerzy Bereś
Jerzy Bereś urodził się w 1930 roku w Nowym Sączu. W latach 1950-55 studiował na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni rzeźby. Był uczniem profesora Xawerego Dunikowskiego. Zrealizował około 200 wystaw indywidualnych i wystąpień artystycznych.
Brał udział w setkach wystaw zbiorowych, w tym we wszystkich znaczących prezentacjach polskiej sztuki na cały świecie, m.in. słynnych wystawach takich jak „Présences polonaises” w Centre Pompidou w Paryżu, „Expressiv. Mitteleuropäische Kunst seit 1960“ („Sztuka Europy Środkowej od roku 1960“) w Museum Moderner Kunst w Wiedniu i Hirshhorn Museum w Waszyngtonie, „Europa, Europa: Das Jahrhundert der Avantgarde in Mittel- und Osteuropa“ („Europa, Europa: Sto lat Awangardy w Europie Środkowej i Wschodniej”) w Muzeum Narodowym w Bonn. Reprezentował Polskę na Światowej Wystawie „Expo 92” w Sewilli. W roku 1998 brał udział w historycznej wystawie „Out of Action. Between performances and the object 1949-1979”, która pokazywana była w muzeach sztuki współczesnej w Wiedniu, Los Angeles i Tokio.
Drewniane rzeźby Beresia znajdują się we wszystkich Muzeach Narodowych w Polsce, a także w muzeach w Bochum (Niemcy), Stedelijk Amsterdam (Holandia), Lehmbruck Museum w Duisburgu (Niemcy), Oxford Museum of Modern Art (Wielka Brytania), Louisiana Museum of Modern Art (Dania), Hirshhorn Museum w Waszyngtonie (USA) w Museum of Modern Art w Ljubljanie oraz w Museum Würth (Niemcy).
Przez całe dorosłe życie mieszkał i tworzył w Krakowie. Był artystą legendarnym. Uznawany jest za prekursora sztuki performance. Dla kolejnych pokoleń artystów stanowił i stanowi wzorzec postawy artystycznej, charakteryzującej się bezkompromisową niezależnością, całkowitym oddaniem sztuce, walką o wartości najwyższe.
Od 1966 roku należał do bardzo zasłużonej dla polskiej sztuki Grupy Krakowskiej, której był później wieloletnim prezesem.
Zmarł 25 grudnia 2012 roku w Krakowie.
