Mister Warszawy 50 lat później
Najpiękniejsza plomba. Architektura uzupełniająca po 1945. Wykład Adama Nadolnego

Doświadczenia powojennej odbudowy i kreowania przestrzeni miast, odcisnęły niewątpliwe piętno na twórczości architektonicznej.

„Jednej rzeczy w tym względzie nie wolno: budować tak jak kiedyś. Budować trzeba zawsze jak się dziś buduje” przestrzegał Leopold Tyrmand. W tym kontekście przyglądamy się powszechnemu zjawisku tworzenia zabudowy uzupełniającej, tzw. plomb, na przykładzie śródmieścia Poznania. Jako reprezentatywne zostały ukazane trzy dzielnice miasta Jeżyce, Wilda i Łazarz w przestrzeni, których pojawiło się najwięcej modernistycznych wypełniaczy historycznej tkanki miasta. Prezentacji poszczególnych obiektów architektonicznych towarzyszyły rozważania autora nad zagadnieniami architektury budynków w odniesieniu do europejskich koncepcji odbudowy miast.

Zobacz także:

Inne wydarzenia z tego cyklu: